De protesten tegen de politiemoord op George Floyd in Minneapolis zijn fel en massaal en verspreidden zich eerst naar andere delen van de VS, en nu ook internationaal. In Nederland was zojuist een behoorlijk massale bijeenkomst op de Dam in Amsterdam, en zal er morgen in Den Haag en later in Rotterdam, Tilburg en Maastricht gedemonstreerd worden. Bij de aankondiging en verslaglegging over deze evenementen, zie je echter opvallend vaak dat wordt voorgesteld alsof het hier om een ‘typisch Amerikaans’ probleem gaat, waar we in Nederland solidair mee moeten zijn.
Zo’n framing is natuurlijk kwalijk. De politie in Nederland is vergelijkbaar, en racistische optreden met dodelijke afloop is ook hier een helaas veel voorkomende zaak waar door de autoriteiten meestal niets tegen ondernomen wordt.
In maart nog werd, zoals de ‘watchdog’ organisatie ControlAltDelete nu aankaart, een Nederlandse man van Haitiaanse afkomst in Zwolle op precies dezelfde manier door de politie ‘behandeld’ als George Floyd. Zijn naam was Tomy Holten, en hij overleefde de knie die in zijn nek geplant werd bij zijn arrestatie ook niet.
Op sociale media werd ook geklaagd over deze gebrekkige en daardoor contraproductieve opstelling. Zie bijvoorbeeld Zie bijvoorbeeld de bijdrage van Mphanza C Nyamangwanda.
De politie in Nederland voert een voortdurende lobby voor meer bewapening en minder controle. Ondanks dat alle statistieken uitwijzen dat er steeds minder voor hen te vrezen valt van de kant van de burgers, doen ze het voorstellen alsof ze zelf slachtoffer zijn, in plaats van dader en daarom steeds zwaardere bewapening nodig hebben. De laatste tijd hebben ze, naast de gebruikelijke wapens (honden, pistool, knuppels, en in het geval van de relpolitie: traangas en lange lat, paarden niet te vergeten) ook de beschikking gekregen over pepperspray en tasers. Vorig jaar werd er een balletje opgegooid over de mogelijkheid om ook nog rubber kogels te gaan inzetten.
Er zijn ook steeds meer schietincidenten van de kant van de politie. Ik schreef er een tijd geleden wat over voor het tijdschrift van Statewatch (pdf)
Dat is natuurlijk al erg genoeg, maar daar komt bij dat er een onuitroeibare praktijk van etnische profilering heerst bij de politie (en andere overheidsdiensten). Dat wil zeggen dat je vaker last van ze hebt, en van hun wapens, als je er anders uitziet dan een gemiddelde witte persoon. ControlAltDelete meldt in haar bericht over Tomy Holten twee andere recente gevallen: Salim Hadj Ali (2019 Leidschendam) en Raymon Gokoel (2020 Emmeloord)
Maar we hadden het ook kunnen hebben over Rishi Chandrikasing, de 17-jarige jongen die in Den Haag door een arrestatieteam werd doodgeschoten op Station Holland Spoor
Of Ihsan Gürz, die een arresatie in een snackbar in Beverwijk in 2011 niet overleefde.
Hetzelfde geldt voor Moes Sealiti in 2016 in Den Haag
En Mitch Henriquez een jaar eerder in dezelfde stad, Den Haag dus.
Den Haag kent sowieso een notoir politiebureau (De Hoefkade, Schilderswijk) waar agenten er prat op gaan zichzelf ‘Marokkanenverdelgers’ te noemen. Als zo’n schandalig feit naar buiten komt, wordt de klokkenluider die er over naar buiten trad ontslagen en kunnen de agenten zelf gewoon aanblijven.
Ook uit Brabant komt een dergelijke melding.
Vaak – maar lang niet altijd – protesteren familieleden en sympathisanten tegen het politiegeweld, als er iemand om het leven komt. De reactie van de kant van de politie en autoriteiten is steevast hetzelfde en zeer vergelijkbaar met die in de VS: een spervuur aan leugens over de omstandigheden waarin het gebeurde, en steevast was de arrestant ‘gewelddadig’ of ‘werkte niet mee’ en wordt er verder geschermd met een onderzoek dat altijd heel lang duurt en waarover verder geen mededelingen gemaakt kunnen worden, en wordt uiteindelijk meestal gevonden dat de overledene aan een natuurlijke doodsoorzaak is gestorven. Er wordt zelden of nooit een agent veroordeeld of ontslagen. Zelfs de agent die Rishi op klaarlichte dag voor de ogen van tientallen getuigen doodschoot, is vrijgesproken.
Van de vijf agenten die Mitchel Henriquez hadden belaagd op een openluchtfestival in Den Haag, werd er uiteindelijk maar een veroordeeld, de man die de nekklem had toegepast die hem fataal werd. Hij kreeg een half jaar voorwaardelijk (!). De tweede agent werd in hoger beroep vrijgesproken. Het gerechtshof was, anders dan de rechtbank, van oordeel dat zijn handelen in de gegeven omstandigheden niet buitenproportioneel was. (bron: wikipedia 01 juni 2020)
Kortom: ook hier hebben we, en vooral degenen die niet het privilege hebben om wit en welvarend te zijn, last van een staat die dagelijks een zwaarbewapende knokploeg de straat op stuurt, die regelmatig laat zien tot zware mishandeling en zelfs moord of doodslag in staat te zijn. Als dat gebeurt, worden ze door de autoriteiten de hand boven het hoofd gehouden en zijn ze niet ontvankelijk voor kritiek en controle. Daarom is het ook hier hard nodig dat ze geconfronteerd worden met fel en massaal protest als ze hun boekje weer te buiten gaan, en als ze niet luisteren willen desnoods hun hele bureau moeten missen, zoals inmiddels in Minneapolis is gebeurd (en naar verluidt nu ook in Brooklyn). Wat dat betreft, valt er heel wat te leren van de reacties nu in de VS.
– Uitgelichte afbeelding geleend van Grutjes.nl
Tekst: Kees Stad, eerder verschenen bij GlobalInfo
