Toen Franciscus enige tijd in de stad Gubbio verbleef, dook daar in de buurt een enorm grote, angstaanjagende en bloeddorstige wolf op, die niet alleen dieren, maar ook mensen verslond. En omdat die wolf ook dikwijls in de buurt van de stad kwam, verkeerden alle inwoners van Gubbio in schrik en beven. Ieder die stad uit moest, deed dat gewapend, alsof er oorlog was. Maar met dat al stond men hulpeloos tegenover dat woeste beest, indien men het alleen tegenkwam. Tenslotte kwam het zo ver dat niemand meer de stad uit durfde gaan; zo bang waren ze voor die wolf.
Omdat Franciscus met die mensen te doen had, vatte hij het plan op naar die wolf toe te gaan, alhoewel de mensen van de stad hem dat sterk afraadden. En zo tekende hij zich met heilig kruis en ging met zijn gezellen, in vol vertrouwen op God, de stad uit. En toen de anderen aarzelden om verder te gaan, sloeg Franciscus de weg in naar de plek, waar de wolf zich bevond. En ja hoor, op het gezicht van al die mensen die gekomen waren om getuigen te zijn van dat wonder, kwamt de bewuste wolf met opengesperde muil op Franciscus aanrennen. Maar toen hij vlakbij was, maakte Franciscus een kruisteken over hem en riep hem bij zich met de woorden: “Kom hier, broeder wolf. In Christus’ naam beveel ik je noch mij noch iemand anders kwaad te doen.” En toen gebeurde het wonder. Zodra Franciscus het kruisteken had gemaakt, sloot de vreselijke wolf zijn bek en hield zijn vaart in; en op het horen van dat bevel ging hij zachtjes als een lam voor de voeten van Franciscus liggen.
Het spannendste is wel geweest, voor de rest moet u hier kijken (scroll of zoek naar Gubbio).
Vier oktober is de naamdag van Franciscus van Assisi, niet de enige heilige in de santenkraam van de Rooms-Katholieke Kerk die “iets”met dieren heeft, wel de bekendste, als prediker tot vogels en vissen en een enkele wolf.
Vanwege Franciscus wordt op zijn sterfdag Dierendag gehouden, Werelddierendag zelfs. Het is daarmee waarschijnlijk een feest waarvan de christelijke achtergrond nog onbekender is dan van allerlei andere al dan niet pas uitgevonden feesten.
Franciscus belichaamt het mooie gezicht van de Kerk van Rome. Zijn orde trekt buitenleden van alle gezindten, tot atheïsten aan toe. Hij was waarschijnlijk te geliefd om in de ban te doen, te verketteren en te behandelen als anderen die misschien een mooi gezicht aan de Kerk van Rome hadden kunnen geven.
Het zij even vermeld. Er is geen andere reden vier oktober als speciale dag voor dieren te reserveren. Het behoort iedere dag van het jaar in zekere zin dierendag te zijn. Het zou ook een dag van wederzijds begrip tussen moslims en christenen kunnen zijn, vanwege Franciscus’ bezoek aan de sultan van Egypte die te stellen had met kruisvaarders, in wier gezelschap Franciscus zich bevond. De sultan was niet zo makkelijk te bekeren als de wolf van Gubbio maar waardeerde naar verluidt de gedrevenheid van Franciscus als dwaas van God.
Veel van wat rond Franciscus wordt verteld is legende, tot en met het zogeheten gebed van Franciscus, dat nota bene Thatcher voordroeg bij haar aantreden (“maak mij een instrument van Uw vrede”) maar dat een twintigste-eeuwse uitvinding is.
Prettige alle-dagen-dierendag!
Bedankt Arnold, jij ook.
Dit stuk van je vind ik erg fijn.