Waar de onzin vandaan kwam weet ik niet – misschien was het culturele contrarevolutie – maar in de vroege jaren zeventig werden plotseling bepaalde decennia toegejuicht. Weet je nog de jaren dertig veertig, dat was een mooie tijd. Je moet maar durven.
Gerard Cox – hij ruste in vrede – had er een antwoordlied op dat ik wel de moeite waard vind.
Ach hoelang is ’t geleden
Met de diligence naar Gouda
Onze grootvaders reden
Zeer voornaam en zeer bedaard
Krakend en wiegend door het land
Het duurde lang, lang, lang
Er veranderde niet veel van jaar tot jaar
refrein:
Drink nog een glas op alles wat ooit was
Die goeie ouwe tijd
Mooie tijd
Nou die tijd
Die krijgt toch mooi
Van mij de zegen na
Na na na na na
Na na na na na
Drink nog een glas op alles wat ooit was
Die goeie ouwe tijd
Was je rijk dan geen hinder
Niemand die je iets kon maken
Was je arm, had je ’t minder
Voor wie rijk was moest je werken
Heel de dag, en oh zo’n dag
Die duurde lang, lang, lang
Er veranderde niet veel van jaar tot jaar
refrein
En vandaag moet je kijken
Sta je uren in een file
En ’t gaat goed met de rijken
En de armen op de wereld
Worden armer, alles duurt
Nog altijd lang, lang, lang
Er veranderde niet veel in honderd jaar
refrein
– Uitgelichte afbeelding: Door Rob Mieremet / Anefo – http://proxy.handle.net/10648/abb94bf6-d0b4-102d-bcf8-003048976d84, CC0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=67537037
