Enig overgebleven europarlementariër voor de SP Dennis de Jong vreest beperking van het stakingsrecht door Europese wetgeving.
Per geval moet de rechter beoordelen of er sprake is van zulke zwaarwegende belangen dat het “in een democratische samenleving noodzakelijk is” om het stakingsrecht te beperken. Dat doet de rechter vooralsnog op strikte wijze, maar met het nieuwe Monti II voorstel mag de rechter dit niet langer en staat bij grensoverschrijdende stakingen voortaan het economisch belang van de interne markt voorop. Het laatste redmiddel van werknemers om op te komen voor hun belangen wordt zo uitgekleed.
Een paar dagen geleden schreef ik over hetzelfde onderwerp: Nieuwe regels voor uitbuiting van werknemers in de EU. Ik ben blij dat De Jong eveneens aandacht aan het voorstel besteedt. Maar in plaats dat hij oproept tot brede Europese actie om de regeringen onder druk te zetten – tenslotte hoeft in principe maar één land tegen te stemmen – vraagt hij Rutte – wie? Mark Rutte! – om op te treden.
Het probleem van Nederland : Provinciaal denken , waar we het New York van Europa kunnen zijn veranderen we steeds meer in een overbevolkte versie van Idaho , met aardappels als enig nuttig product , en politici met het verstand daarvan ……
Of De Jong nu kompleet verstandelijk verdwaald is en weet niet meer dat je heel erg dom doet om een ultra-liberaal voor hulp over arbeidsrechten te vragen, of zijn verstand volledig door de nationaal-chauvinisme vertroebeld is en als Rutte meteen “Mooi niet!” tegen hem zegt, gaat hij vervolgens Wilders om hulp vragen.
We zijn allemaal ultra-nationalisten, toch? (of tenminste dat denkt De Jong dit).