Het debat. Blabla. Wat na een paar minuten opvalt: de camera (de enige blijkbaar) staat vreemd. de kandidaten kijken niet richting de kijker maar naar de interviewer. De camera staat rechts van de interviewer, een dame van CBS, erg veel overwicht heeft ze niet. Ze had een hamer moeten hebben en wat meer gezag. Of een pistool om af en toe mee in de lucht te schieten. Om het gebabbel te stoppen.
Geen tweede camera dus, het beeld is statisch: enkel de twee kandidaten. Kaine (democraat), links in beeld, spreekt meer tegen de interviewer dan tegen Pence (republikein), rechts in beeld. Hij kijkt daarmee regelmatig van de kijker weg. Als hij naar Pence zou kijken –wat gebeurt in discussies- kijkt hij meer richting kijker. Maar dat doet hij niet vaak, hij kijkt weg van de kijker. Een nadeel voor hem. Het ziet er raar uit.
Dat niemand dat heeft opgemerkt… Die Amerikanen hebben het belang van het in beeld brengen uitgevonden, en dan zoiets vreemds neerzetten?
Hierbij zou ik het kunnen laten. Maar toch nog ’n paar puntjes.
De kandidaten voor het vicepresidentschap van de VS zijn geen hoogvliegers, het zijn bureaucraten, hoge ambtenaren. Beide mannen zijn nablaters, uitvoerders, zegsmannen, brave burgers die hun taakje doen, babbelaars.
Als ze ooit per ongeluk president worden zullen ze geheel varen op hun adviseurs. Van hun persoonlijkheid moeten ze het niet hebben, die is nagenoeg afwezig. De antwoorden zijn ingestudeerd, de opzetjes zijn niet verrassend, nergens is er sprake van een sprankje creativiteit of afwijkend gedrag. Je kunt de hele discussie vooraf op papier zetten, zo voorspelbaar is ze.
Opvallend is het ontwijken van antwoorden, waar vooral republikein Pence een meester in is. Vragen niet beantwoorden is tenslotte het eerste wat een hoge ambtenaar moet leren. Lul er een eind omheen, dan wordt niemand iets wijzer en kun je gewoon je gang blijven gaan. Als er gevraagd wordt naar Trumps uitspraken begint ambtenaar Pence steevast over Clinton. Zij is een ramp voor het land, zij heeft de VS uitgeleverd aan ISIS. Omgekeerd geldt dat Kaine om de haverklap met Trumps belastingontwijking komt aanzetten, zo vaak dat Pence op een gegeven moment stilvalt, bijna in de war raakt. En dan hebben we het hier over het spannendste gedeelte van het debat…
De discussie is een constante herhaling van zetten.
Pence: Hillary (hij noemt haar geen Clinton) verhoogt de belastingen, heeft met haar optreden als minister van buitenlandse zaken Amerika verzwakt, ze brengt de staatsveiligheid in gevaar (e-mails).
Kaine: Trump (geen Donald voor hem) ontwijkt de belastingen terwijl we inkomsten moet hebben om te regeren, hij discrimineert vrouwen, Mexicanen, LGBT’s.
Wat verder opvalt is dat Kaine de puntenplannen van Clinton goed heeft ingestudeerd en ze makkelijk kan opdreunen, Pence doet niet aan puntenplannen (Trump heeft die niet, hij heeft nauwelijks een programma), maar probeert zo goed en kwaad als het kan Trump te verdedigen.
Kaine drijft Pence regelmatig in de hoek. Het is ook een onbegonnen zaak om Trump te verdedigen eigenlijk. Het is bijna zielig voor deze brave christen. Als Kaine met feiten komt, blijven er voor Pence enkel nog overtuigingen over.
Een van die overtuigingen is zijn afkeer van abortus. Dat smokkelt hij er ineens tussen, niet alleen omdat hij zwaar christelijk is maar ook omdat Trump het religieus-conservatieve deel van Amerika heeft laten zitten. Trump gedraagt zich niet als een brave christen, hij spreekt niet als een een brave christen, gewoon omdat hij geen brave christen is maar slechts een middelmatige acteur die speelt dat hij een brave christen is.
Dat was het wel.
Meer valt er echt niet over te zeggen.
Oja, volgens CNN heeft Pence het debat gewonnen. Met 48 tegen 42%. Nou ja, voorlopig dan.
Pingback: Hilarisch moment: website Republikeinen roept Pence al vóór aanvang debat uit tot winnaar | Krapuul