De witte hand uitgestrekt naar “Afrika”

“There won’t be snow in Africa this Christmas”.
Een beetje ranzig, maar vooruit, stond er bij op de tape waar wij bij zeker radiostation mee werkten, C90 vol met nummers opgenomen in een progressieve discotheek – en die 12″-versie van Do they know it’s Christmas? – tja, moesten we die nu negeren of niet? We wisten nog niet wat ons te wachten stond van Bob Geldof en U2 in die dagen. “Sneeuw in Afrika”, dat was natuurlijk onzinnig – het werelddeel bevindt zich grotendeels in warme luchtstreken maar er zijn ook hooggebergten. En het Ethiopië waar de goeddoenerij voor bedoeld was, was niet “Afrika” als geheel.
Beetje ranzig maar ik kreeg wel kippenvel van het toespraakje van David Bowie ergens in het midden. Dus maar wel. Toen.

Dertig jaar verder is Bob Geldof (u zult van mij niet de grap Bob Geldwolf vernemen, zo flauw ben ik niet) weer bezig beroemdheden bij elkaar te schrapen voor het kerstmis-goedgevoel, met artiesten van wie velen er nog niet eens waren toen die eerste plaat uitkwam. Zal de truc weer werken? En zal het iets uitmaken bij de bestrijding van het ebola-virus, waar het om gaat? Dergelijke goededoelacties moeten mensen die “niet bang hoeven te zijn” met kerstmis het gevoel geven dat de stakkers, niet buiten in de sneeuw, maar ver weg, toch een beetje geholpen worden. Daar kan ook weer niet iets tegen zijn. Wat is het verschil met dertig jaar geleden (of meer – ik ben mijn politiek-activistisch bestaan begonnen in verband met Biafra, spreekwoordelijk hongergebied, maar de honger was geheel door mensen georganiseerd)? Europa zet een muur tegen Afrikanen op – waar het kan in het echt, bij de enclaves Ceúta en Melilla op de Marokkaanse noordkust, en anders via bewaking op zee, de Middellandse en eventueel de Atlantische Oceaan waar de toch onmiskenbaar Afrikaanse Canarische Eilanden als Europa tellen. Hoeveel geld wordt er gestoken in het weren van vluchtelingen die men bij wijze van interessante bijdrage aan het Maatschappelijk Debat dobbernegers mag noemen zonder dat er nog iemand tegen in het geweer komt? Eet men voor de aardigheid vliegende honden, naar verluidt de eerste besmettingsbron, omdat ze zo lekker zijn, of omdat er niet zomaar iets anders te eten valt?

Ik ben geneigd in te stemmen met het requisitoir dat kameraden hierover hebben opgesteld:

De catastrofe die Ebola heet en die de volgende dodelijke pandemie dreigt te worden is geheel ontketend door het kapitalisme en het wordt een holocaust van de armen. Ebola is een product van verwoesting van natuurlijke omgeving, opeenhoping van mensenmassa’s, honger en afwezigheid van toegankelijke gezondheidszorg – verergerd door jaren van oorlog.

Dit moge zo zijn, en het zal zo zijn, het is geen reden om niet nu te trachten deze epidemie of pandemie, die nog steeds gelokaliseerd is in een hoek van West-Afrika waar jarenlang burgeroorlog heeft gewoed, in te dammen. Schop de ebola Afrika en de wereld uit, en neem als het even kan het kapitalisme meteen ook even mee. Maar wel in die volgorde.

– Aangeboden als column aan Joint Politics, Salto Amsterdam Radiokanaal Stad FM, donderdag 27 november 18.00-20.00u.

P.S. Toen ik bovenstaande tikte was ik deze nog niet tegengekomen. Geweldig…

1 gedachte over “De witte hand uitgestrekt naar “Afrika””

  1. Pingback: Na dertig jaar dient er gejammerd te worden: Band Aid | Krapuul

Reacties zijn gesloten.