De wilde eend, zo gewoon al niet meer

Eendekuikens tellen, het hoort er eigenlijk bij. Als je ze ziet, tel je ze. Zie je ze bij gelegenheid nog eens, dan tel je weer. Meestal zijn het er minder. Heeft een snoek toegeslagen, een rat, een andere predator? Het valt niet te zeggen.
Deze kuikens heb ik in de avondschemering (dat zie je er aan af) vastgelegd van het voorjaar, de tijd met het beste weer van het afgelopen jaar in Nederland, achteraf beschouwd. De sloot met een paar eendestellen trok bekijks. Wie wordt er niet vertederd door de kuikens?

Het gaat niet goed met de wilde eend in Nederland. Er wordt nog steeds op geknald, maar dieren doodschieten is dan ook voor bepaalde mensen een hobby.

De wilde eend in Nederland is de afgelopen tientallen jaren fors in aantal afgenomen. Sinds de jaren 90 is bijna 30% van de broedpopulatie verdwenen. Een duidelijke oorzaak voor die afname is er niet. Sinds 2016 onderzoekt bioloog Erik Kleyheeg van het NIOO-KNAW de achteruitgang om er achter te komen wat de oorzaak is van de afname. Onderzoek moet voorkomen dat de wilde eend ook op de Rode Lijst van SOVON terecht gaat komen.(….)Berekeningen uit het broedseizoen van 2016 laten nu al zien dat het gemiddelde aantal kuikens per gezin afneemt naarmate het seizoen vordert. In 2016 bleek ook dat het weer invloed heeft op de kuikenoverleving. Eendenkuikens kunnen zichzelf nog niet goed warm houden en mogelijk zorgt regen en kou voor verhoogde sterfte. De gevaren die wilde eenden tegenkomen, blijken voor een deel af te hangen van de omgeving waarin ze leven. In de stad hebben ze bijvoorbeeld te maken met verkeer en onnatuurlijke waterkanten, terwijl ze op het platteland te maken krijgen met het maaien van weilanden en misschien roofdieren.

Het tellen van kuikens wordt volgens de bron nuttig gevonden voor het bijhouden van de stand.
Na de huismus weer een “heel gewone vogel” die niet meer zo gewoon aan het worden is.