De val van de status quo in België

Wat hebben we deze week geleerd? Machtsmisbruik, bijverdienen zonder duidelijkheid en onzuivere banden tussen de privé en de politiek zijn ook in België schering en inslag. De schandalen in Wallonië en Vlaanderen tonen aan dat het niet gaat om bepaalde individuen maar om een systeem dat deze zaken reproduceert. Al deze gebeurtenissen hebben drie grote gevolgen.

De Belgische sociaaldemocratische partijen hebben het zeer moeilijk. Het zijn geen actoren meer voor radicale verandering. De sp.a zit zowel op Vlaams als federaal vlak in de oppositie. In een aantal grote steden zoals Oostende, Hasselt, Gent, Leuven en Brugge leveren ze de burgemeester. In principe zou ze vanuit deze grote steden de pijn kunnen verzachten van het besparingsbeleid van de Vlaamse en federale regering. Ze kon het verschil maken met partijen als de CD&V en Open Vld, maar daar zijn ze niet in geslaagd. In tegendeel, de sp.a verliest bijna keer op keer in elke peiling. In de oppositie heeft de sp.a haar rol niet kunnen vinden.

De Hasseltse burgemeester Hilde Claes heeft ontslag genomen wegens onzuivere praktijken. De Gentse burgemeester Daniel Termont kwam in opspraak omwille van zijn banden met zijn contacten met Optima en Jeroen Piqueur. Het hele schandaal rond PubliPart bevuilde de Gentse sp.a verder. De Gentse schepenen Tom Balthazar (sp.a) en Christophe Peeters (Open Vld) zetelen in de semi-publieke holding PubliPart en hebben hiervoor hoge vergoedingen ontvangen. Ondertussen heeft Tom Balthazar al ontslag genomen. Hoewel deze praktijken an sich niet onder de noemer corruptie vallen (omdat de wettelijke procedures hier niet zijn geschonden), zorgen deze onthullingen wel voor grote morele verontwaardiging bij de bevolking.

(Lees verder bij de bron van dit artikel)

Via:: dewereldmorgen.be