Ondanks de ongelooflijke incompetentie van de regering Trump beginnen er enkele wetten en maatregelen wel degelijk doorgang te vinden, en meestal zijn ze niet minder dan rampzalig te noemen.
Zo was daar ten eerste de wet die een drastische belastinghervorming teweeg moet brengen. In het algemeen zal deze grote bedrijven en superrijken – in de orde van privévliegtuigeigenaren – bevoordelen, en zelfs belastingen verhogen voor sommige niet-zo-rijken. Het echte misdadige zit hem in de volgende stap, namelijk dat dàn de Republikeinen jammerend op het begrotingstekort zullen wijzen dat als gevolg van deze maatregel is ontstaan, en ‘helaas helaas’ geen andere uitweg zien dan eens flink te gaan bezuinigen op fundamentele vangnetten als daar zijn Medicare (gezondheidszorg voor ouderen, gehandicapten en mensen op het bestaansminimum). Uiteraard zit er in de nieuwe wet ook een maatregel om de Affordable Care Act – Obamacare – te saboteren, namelijk door het verplichte karakter van de verzekering, het zgn. Personal Mandate ervan af te schaffen. Dit leidt er toe dat de (veelal jongere) gezonden van lijf en leden zich zullen onttrekken aan de (overigens soms inderdaad wel heel erg dure) regeling (waarvoor je maar weinig terugkrijgt, maar dàt probleem moet dan aangepakt worden), wat onherroepelijk leidt tot een sterke stijging van premies voor de overgebleven verzekerden, waarna Trump weer kan krijsen dat Obamacare een ramp is en niet werkt.
Overigens hebben de Republikeinen in hun haast de wet erdoor te drukken (de Democraten hebben nauwelijks de tijd gekregen hem te lezen) een fout gemaakt, bij het eruit halen van een verplicht te betalen minimum percentage voor bedrijven, het er toen weer in zetten maar vergeten zijn het percentage te verlagen, waardoor in de huidige vorm bedrijven vast zouden zitten aan een 20% Alternative Minimum Tax (AMT). Om dit te veranderen zou de wet opnieuw door de senaat moeten, en misschien heeft tegen die tijd Roy Moore wel de verkiezingen in Alabama verloren, waarna de meerderheid van de Republikeinen nog slechts 51 – 49 zou zijn, en er dus volledig en bloc gestemd zou moeten worden, iets dat daar minder standaard is dan hier.
De wanhoop die de Republikeinen voelen om er nu éindelijk eens een beloofde wet doorheen te krijgen wordt gedemonstreerd door het feit dat men zelfs bereid is dan toch maar kindermisbruiker Roy Moore te steunen bij de verkiezingen voor een senaatszetel voor Alabama. In elk geval Trump en Mitch McConnell doen dat. Maar goed, deze wet is dan ook van levensbelang, want ze is ter terugbetaling van hun sponsoren bedoeld.
Over tot dusver mislukte wetten gesproken: de moslimban. Die is nu wel degelijk goedgekeurd door het Hooggerechtshof, althans dat heeft bepaald dat de invoering niet hoeft te wachten op de afloop van andere rechtszaken die ertegen zijn aangespannen en dat deze discriminerende wet nu zijn volle effect mag hebben.
Dat Hooggerechtshof is echt een probleem, met die door de Republikeinen gestolen zetel voor Neil Gorsuch. Je zit er voor decennia aan vast, als de man onverhoopt goed blijft uitkijken bij het oversteken althans. Dat is echt een van de smerigste trucs die de Republikeinen ooit hebben uitgehaald onder leiding van McConnell, die sabotage van een benoeming onder Obama, die ze nog eens goed betaald gezet moet worden met vergelijkbaar vals spel.
Dat is een les die de Democraten nog moeten leren: het is oorlog en de handschoenen moeten uit. De Republikeinen en hun stemmers zullen onvoorwaardelijk hun partij blijven steunen, hoe crimineel ze zich ook gedragen, is nu gebleken. Alles kan, als het maar tegen de Democraten is. De enige overgebleven reactie is dan ze raken waar je ze raken kan, blokkeren waar je blokkeren kan, valsspelen waar je valsspelen kan. Pak ze aan alle kanten. Met deze generatie Republikeinen is immers geen gesprek mogelijk. Het is het gevolg van een trend die met Reagan, en misschien al met Nixon ingezet is.
Dan is er natuurlijk nog de onverzadigbare honger van Trump om alles kapot te maken wat Obama gecreëerd heeft. Dit in combinatie met hun verplichtingen aan de fossiele-brandstofindustrie heeft tot de ronduit misdadige maatregel geleid die het Bear’s Ears natuurreservaat te Utah voor 80% zijn beschermde status doet verliezen (door Obama ingesteld), zodat de fossiele-brandstofindustrie er zijn gang kan gaan.
Dit moet wellicht niet puur op het conto van Trump geschreven worden, het is iets wat de Republikeinen ook zonder hem wel geflikt zouden hebben, vanwege die groot-industriële belangen.
Uiteindelijk is Trump natuurlijk vooral een vehikel tegen wil en dank voor de Republikeinen. Naarmate er meer doelen bereikt worden, wordt de kans dan ook groter dat ze deze onmogelijke gek misschien wel degelijk zullen dumpen. Gek is hij namelijk. En ik bedoel dat letterlijk, niet alleen bij wijze van spreken. Iemand die nu gaat beweren dat hij het wellicht niet is die op de beruchte ‘pussygrabbing tape’ te horen is, nádat hij destijds zich al heel snel verontschuldigde voor die uitlatingen, en beweerde dat het slechts ‘locker room talk’ was, is iemand die een pathologische neiging heeft de werkelijkheid te vervormen naar zijn eigen wensbeeld, waarin hij de Superman is die in alles het beste is en nooit fouten maakt. Terwijl hij voor iedereen overduidelijk een nietswetende en nietskunnende klootzak van epische proporties is.
Speciale Aanklager Robert Mueller komt dichterbij. Men probeert nu het belang te relativeren van het feit dat Flynn contact had met de Russen, dat het zelfs legaal was. Maar als het legaal was, waarom loog hij er dan over tegen de FBI, waarmee hij vijf jaar gevangenisstraf riskeerde? (dit en meer staat uitstekend uitgelegd in deze lange thread van Seth Abramson)
Vooral in de Verenigde Staten bestaat er een traditie van following the money, als het erom gaat schurken in de kraag te grijpen, en dat is een weg die Robert Mueller ook bepaald niet negeert. Vandaag werd bekend dat hij bepaalde gegevens betreffende geld- en schuldentransacties van Trump en familie gevorderd heeft bij de Deutsche Bank, de enige bank die Trump nog leningen wilde verstrekken nadat hij zes keer failliet was gegaan. Ook een bank met nogal wat Russische betrekkingen, overigens.
Dit zou een rode lijn zijn die Mueller niet zou mogen overtreden bij zijn onderzoek, een onderzoek naar zijn financiën, heeft Trump eerder gezegd, maar het staat te bezien of men hem Mueller zou laten ontslaan. Ik heb het idee dat dat nu toch wel tot heel rare toestanden zou leiden. En het feit dat Trump niet wilde dat zijn financiën onderzocht worden maakt dat natuurlijk extra interessant. Trump is namelijk wel degelijk het type dommekloot, zoals onze Vlaamse neven en nichten het zo treffend uitdrukken, dat iemand op die manier op zijn kwetsbare plek wijst.
Maar het feit dat de Republikeinen op dit moment zelfs bereid zijn een bewezen minderjarigenmisbruiker als Roy Moore te steunen vanwege politieke belangen, doet vrezen voor hun bereidheid om een eventueel impeachment te steunen tegen Trump, ongeacht wat voor afgrijselijks Mueller boven weet te krijgen. Misschien zal het pas echt kunnen als – àls – de Democraten in 2018 de meerderheden in het Congres weten te veroveren.
Democratisch leider in het Huis van Afgevaardigden Nancy Pelosi staat de strategie voor Trump niet met een impeachment te bedreigen, omdat dat zijn electoraat zou kunnen mobiliseren in 2018. Dus laat hem maar president zijn, maar dan wel met een minderheid in het Huis van Afgevaardigden, is haar idee. Echter, de President van de Verenigde Staten heeft een ongezonde hoeveelheid macht, en om die dan maar in de handen te laten van een agressieve, 70-jarige kleuter?
Maar al komt er een impeachment; in de senaat is een tweederde meerderheid benodigd om een impeachment te effectueren. Er zullen ook dan nog voldoende Republikeinen nodig zijn. Zoals Ezra Klein betoogt in dit uitstekende artikel: het zou niet zo moeilijk moeten zijn om een president weg te sturen in de Verenigde Staten bij volslagen en overduidelijk gebleken ongeschiktheid.