De kilte van een vochtige dag noodde mij te duiken in mijn persoonlijk archief, voorzover het niet in de opslag ligt te verkommeren.
Ik kom ook af en toe zelfgeschreven hitlijsten tegen waarvan de diepere bedoeling mij nu ontgaat – men vergeet veel op den duur, en dat is maar goed ook.
Genoteerde nummers van David Bowie, toen nog geen megaster maar juist ploeterend voor welk label hem wilde uitbrengen, of de Mojos (een favoriete band van mij) kunnen helemaal niet kloppen.
De meeste niet-herinnerde wel bestaande muziek is Northern Soul geworden.
Wat hiervoor niet geldt. Eenmalige plaatproductie van een band waar ik verder niets over kan vinden. Geniet ervan (in mijn Onbegrijpelijke Lijst stond hij op 100).
Time marches on, Corby & the Champagne, 1966
