Het nationalisme is de ultieme pest die de bloem van onze Europese cultuur vergiftigd heeft. Zo schreef de Oostenrijks-Joodse schrijver Stefan Zweig in zijn memoires van 1942. Hij stuurde het manuscript op aan de uitgever daags voor hij en zijn echtgenote zelfmoord pleegden, vermoedelijk omdat ze niet konden aanzien wat er met Europa gebeurd was.
Het zou nog jaren duren voor de Europese natiestaten beseften dat Zweig gelijk had. Na 1945 drong bij velen door welke ravage het nationalisme had aangericht. Dat mocht nooit meer gebeuren. Een aantal natiestaten begonnen aan een opwindend politiek en cultureel experiment: de eenmaking van Europa, waarbij ze zonder geweld een deel van hun soevereiniteit afstonden en hun economieën vervlochten, terwijl ze elkaar kort voordien hadden willen vernietigen. Hoewel beide wereldoorlogen diepe gaten hadden geslagen in haar culturele bewustzijn, kon Europa nog steeds dromen van een wereld waarin ze haar idealen zou verwezenlijken. Ooit zouden alle mensen broeders worden onder de vleugels van de vreugde, opperde de EU hymne.
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: dewereldmorgen.be
