– door Roel van Duijn –
Ik hoorde het van mijn dochter, vanochtend vroeg, nog maar net mijn bed uit. ‘Ja, hoe kan dat?’, vroeg zij. Als hij een filmacteur was geweest was hij toch al lang gecanceld? ‘Gecanceld’ vroeg ik aangeslagen en om tijd te winnen, ‘wat bedoel je?‘ Ze herhaalde haar vraag. ‘Ja dat is zo’ antwoordde ik,’ die Amerikaanse kiezers zijn dom, het komt door de prijsstijgingen’. Ik zei het om haar te troosten, alsof het een gewone gebeurtenis was.
Maar dat is het niet.
WOEDE
De woede steeg in me op toen ze weg was. Het is een mokerslag. Het is de overwinning van de Grote Bek.
Het is een doffe dreun, uitgedeeld door een oerstomme meerderheid van de Amerikaanse kiezers die het niet kan schelen dat Grote Bek een veroordeelde vrouwenverkrachter is, een oplichter en agressieve hufter eerste klas. Kan ze niets schelen of hij generaals eist ‘zoals die van Hitler’. Of dat dit volgens hem ‘de laatste verkiezingen zullen zijn geweest’. Of dat hij oproept een tegenstandster, zoals Liz Cheney, te doden met ‘negen geweren’.
Dit is de overwinning van de domheid en het egoïsme. Dom, want denk maar niet dat onder Grote Bek de prijzen niet zullen stijgen of dat er geen immigranten de VS in zullen komen. Egoïstisch, want het betekent dat landen die hun bescherming aan de Amerikaanse krijgsmacht danken naar alle waarschijnlijkheid in de steek gelaten zullen worden.
Oekraïne kan onder Grote Bek fluiten naar de Amerikaanse bewapening en financiële steun, als het aan grote Bek ligt worden de Oekraïners gebruikt als voer voor de kaken van de Krokodil in Moskou. En Zuid-Korea? Krokodil en Grote Bek proberen een deal te maken. Krokodil krijgt Oekraïne in ruil voor rust in Korea bijvoorbeeld.
En Taiwan? Dat zal heel hoog moeten bieden om nog voor bescherming van Amerika in aanmerking te komen. Laten we niet vergeten dat Grote Bek de tiran in Moskou ‘geniaal’ heeft genoemd, die in Beijing onlangs nog ‘indrukwekkend capabel’ en die griezel in Pyöngyang ’mijn vriend’.
OOK IN NEDERLAND
Ja, natuurlijk, wereldwijd is het fascisme nu in opkomst. Door de herverkiezing van Grote Bek, tegen alle humane moraal in, krijgt het fascisme een stimulans van jewelste. Wilders feliciteert Grote Bek enthousiast, Orbán ook, Krokodil zwijgt tactisch om zijn warme vreugde te verbergen. Want hij heeft er alles aan gedaan om de Amerikaanse publieke opinie te beïnvloeden met een bombardement van desinformatiekogels en complotgranaten, via internet.
Het nieuwe fascisme heeft in Rusland sinds het begin van deze nieuwe eeuw vleugels gekregen en het heeft zich naar alle delen van de wereld verspreid. Geweld en macht intimideren. Ook in Europa, ook in Nederland, waar we vleugellam zijn geworden door hetzelfde soort kiezers dat nu in Amerika de democratie een loer heeft gedraaid.
BLOOD, SWEAT AND TEARS
Hoe kan democratisch Europa zich nog redden? Er is een bewustzijnsschok voor nodig. Een schok waarin het besef doordringt dat we nu echt in de penarie zitten. Dat van buitenaf de gecombineerd Russisch-Noord-Koreaanse aanval dreigt en van binnenuit de ontsnapping van monsters van het verleden uit hun gammele kooien. En dat we het moeten zien te klaren zonder de steun van grote broer Amerika, die geobsedeerd is door de fata morgana van een Weer Groot Amerika. En meent daarvoor een handelsoorlog met Europa te moeten beginnen, gepaard aan een militaire terugtocht uit ons bedreigde werelddeel. Want wie zal de Krokodil in Moskou nog kunnen afschrikken? Voor wiens vergelding zal Poetin nog vrezen als hij straks Kyiv vernietigt, of Tallinn, of Riga?
Netanyahu daarentegen zal vrij spel krijgen, de zinloze oorlog met Iran kan zich ongehinderd door Grote Bek uitbreiden.
Ik bedoel dit niet als waarschuwing, maar als observatie van de puinhoop die rest na de verkiezing van Grote Bek.
Ik heb gewaarschuwd voor de verslaafde consument, voor de atoombom en de verwoesting van de natuur, voor Poetin en zijn collega-dictators. Tevergeefs – en ik doe het niet meer. Laten we proberen te redden wat er nog te redden valt.
Het helpt ons niet de handen voor de ogen te slaan of naar het voorhoofd te wijzen.
We hebben al eerder voor hete vuren gestaan. We moeten de moed erin houden. Op de manier waarop Winston Churchill het roer aanpakte in een bijna uitzichtloze situatie, toen de Nazi’s al half Oost-Europa plus Scandinavië onder de voet gelopen hadden. Hoe sprak hij bij de aanvaarding van zijn regering op 3 mei 1940 tot het Lagerhuis?
‘We zijn in het beginstadium van een van de grootste slagwisselingen in de geschiedenis. Op vele fronten – in Noorwegen en in Holland, de Middellandse Zee. De luchtoorlog woedt onafgebroken, thuis moeten wij ons op alles voorbereiden. Ik zeg aan het Huis en de leden van de regering dit: wij hebben niets anders te bieden dan BLOED, ZWOEGEN, TRANEN EN ZWEET. U vraagt wat ons doel is? De overwinning, ten koste van alles – de overwinning ondanks alle terreur – de overwinning, hoe lang en moeilijk de weg ook zijn mag. Zonder overwinning is er geen overleven.’
Als we vandaag zo’n Churchilliaanse bewustzijnsschok in Europa kunnen verbreiden is er nog hoop dat we het redden kunnen. Want door de verkiezing van Grote Bek is de toestand moeilijk – maar nog niet hopeloos.
Wie van onze leiders zal temidden van deze dreigende puinhoop eindelijk de rol van Churchill op zich nemen? Macron, Rutte, Donald Tusk, Von der Leyen of toch Zelensky?
Wordt vervolgd!
– Met grote instemming van de schrijver overgenomen van Facebook
– Uitgelichte afbeelding: Door Yousuf Karsh – Flickr: Sir Winston Churchill, Publiek domein, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=41991931
