Het is 9 juli. Een jaar geleden, op het tijdstip waarop mijn schoonvader ter aarde werd besteld, stierf mijn zwager. Het hield net even op met regenen die middag. Vandaag is het op “de ure zelf” zonnig, het bladerdek en het licht laten al weten dat het jaar aan de verkeerde kant van de langste dag is, hier op deze plaats op het noordelijk halfrond. Het is zo’n beetje terug-naar-schoolweer, terwijl de zomer grotendeels nog voor de deur staat.
En het is stil. Mussen hoor ik al jaren niet meer. Dit is dan het eerste jaar waarin ik nauwelijks nog het schier schier van de gierzwaluwen hoor. Het was een kil voorjaar en het is een rare zomer – met tropische uitschieters naar boven en nazomerse dagen tussendoor. En het is droog. Het valt mij op dat het kunstlicht op hete avonden niet de misleide massa insecten aantrekt die anders binnenkomen om haar einde te vinden bij de onbekende nabije zon.
Geen insecten, geen gierzwaluwen. Ook geen huismussen trouwens, want de jonkies worden er mee gevoed.
Het is een wonderlijk spel der natuur – waarom zouden gierzwaluwen naar de gematigde streken afreizen om te broeden, terwijl waar zij de bijna negen maanden van de rest van het jaar verblijven er altijd verse insectenwaar is? De natuur is een mysterie waar men maar beter de schoonheid van kan zien. “Waarom” is al helemaal geen gepaste vraag, “waardoor” ook nauwelijks.
Maar wat, als dit structureel is, dit tekort aan gierzwaluwen hier in Nederland?
Moet ik een “project” vertrouwen dat 111.000 huurwoningen (mogen die nog wel bestaan van Bruin II?) energieneutraal moet maken? Wat zit daar achter, onder een of andere VVD-nitwit? De vereniging Gierzwaluwbescherming gaat in “gesprek” met mensen van het project. Een opzetje dat nou juist huismussen en gierzwaluwen van nestgelegenheid berooft, ongetwijfeld in het kader van een of andere Milieu- of Klimaatdoelstelling.
Ooit hebben die vogels het zich aangeleerd in plaats van rotsen pannendaken als nestgelegenheid te kiezen – wanneer dit precies gebeurd is – als we het zouden weten zou het ook iets over de menselijke geschiedenis in deze streken leren.
Het einde is wel te overzien. Niet alleen een stille lente, ook een stille zomer.
