Dit is mijn persoonlijke ervaringsverhaal over de bijstandspraktijk in Den Haag, waaronder ook dwangarbeid. Ik hoop dat ik daarmee andere bijstandsgerechtigden kan aanmoedigen om ook hun stem tegen het onrecht van het bijstandsbeleid te verheffen, onrecht dat ons terugwerpt naar de tijd van voor de verzorgingsstaat, een eeuw geleden. Hieronder het eerste deel van mijn verhaal.
Ik ben 55 jaar geleden geboren in Zwitserland. Ik heb de Oostenrijkse nationaliteit en leef sinds september 2012 met mijn inmiddels tienjarige zoon in Nederland. Ik ben een alleenstaande ouder. Van beroep ben ik freelance vertaler en taaldocent. Ik ben op universitair niveau opgeleid. Nadat ik mijn voornaamste inkomstenbron verloor moest ik een bijstandsuitkering aanvragen. De regeling van de bijstand leek op het eerste gezicht eerlijk genoeg: in ruil voor financiële steun zou ik proberen om zo snel mogelijk weer betaald werk te krijgen. Ik moet toegeven dat mijn vertrouwen in dit soort sociale steunstructuren toen nog een beetje naïef was.
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: Doorbraak
