Dus nu heeft Donald Trump weer de globale locatie van twee onderzeeërs aan Duterte verklapt met zijn opschepperij. Hoe dan ook kan dit zo niet doorgaan, het is een volledig onhoudbare situatie als een president zich zo idioot gedraagt. Maar in constitutionele zin is het echt heel moeilijk een Amerikaanse president weg te krijgen als die dat zelf niet wil. De enige die ooit gedwongen is op te stappen was Richard Nixon, maar ook dat kwam alleen maar omdat dat een weliswaar paranoïde maar tevens behoorlijk intelligente man was, die begreep dat het einde daar was. Trumps IQ schat ik momenteel op iets onder de 100 in. Maar de daadwerkelijke impeachment is bij Nixon nooit in gang gezet. Bij Bill Clinton wel, maar daar blies de Senaat het af (bij een impeachment is het Huis als het ware de aanklager, en de Senaat de rechter waarin een tweederde meerderheid behaald moet worden).
Trump zal nooit begrijpen wat voor waanzinnigheden hij heeft begaan en geuit, zijn narcisme maakt hem immuun voor de realiteit. De man kan met een stalen gezicht iets tegenspreken wat hij de vorige week nog gezegd heeft. Hij verliest nooit, in zijn fantasiewereld, ook al is hij diverse keren failliet gegaan en heeft hij de popular vote verloren. Dat laatste probeert hij dan ook nog steeds, zes maanden na dato, te ontkrachten.
Overigens was ik afgelopen week de Netflix-documentaire “Get me Roger Stone” aan het kijken, die erg interessant is maar wel een sterke maag vereist (Roger Stone was de adviseur van Richard Nixon, Ronald Reagan en Donald Trump, zeg maar drie van de vier Republikeinse Plagen die de VS volledig gesloopt hebben na de korte, verlichte periode onder Franklin D. Roosevelt. Wellicht was hij ook adviseur van George W. Bush, maar ik heb de documentaire nog niet afgekeken), en daarin viel me op dat een veel jongere Trump (rond de veertig) weliswaar natuurlijk nog steeds een professionele klootzak was, maar aanzienlijk coherenter en minder waanzinnig overkwam. Misschien is de man wel degelijk aan het dementeren. Maar die Roger Stone heeft dus zo ongeveer in zijn eentje de Amerikaanse samenleving gesloopt, kun je wel zeggen, met zijn nietsontziend cynisme van winnen met welke middelen dan ook.
Maar goed, collega-narcist Berlusconi hebben ze uiteindelijk ook doen opstappen, en ik vermoed dat dit de manier is waarop het bij Trump ook gaat gebeuren, via interne druk. Want deze situatie is zelfs voor Republikeinen niet houdbaar. Met deze gek aan het roer kunnen ze hun dystopisch plutocratische agenda immers niet verkopen. Daar gaan ze trouwens toch wel tegenaan lopen, want Trump heeft, net als Wilders, lopen doen alsof hij voor de gewone man opkwam. En die gaan toch zeker voor een deel wel doorkrijgen wat de Republikeinse agenda voor hen gaat betekenen. Nul gezondheidsverzekering, geen Medicaid, de medische staatshulp voor armen en ouderen met weinig inkomen.
Probleem hierbij is wel dat de Amerikaanse politieke partijen als sportclubs zijn gaan fungeren. het maakt niet uit hoe slecht je eigen club presteert, je blijft fan. Op die manier zullen ook veel van de hardst getroffenen Republikeins blijven stemmen. In combinatie met wat handig gegerrymander zou de rijkste 1% op die manier de dienst uit kunnen blijven maken.
