Het wordt erg gemakkelijk vergeten, vooral als je de staatsgreep in Brazilië afschildert als een ingrijpen door Het Parlement tegen Corruptie, zoals de gelijkgeschakelde pers in Nederland doet. De Olympische Spelen in Brazilië worden gehouden in een land onder een neoliberale junta die dagelijks mensen laat doodschieten op straat. Mexico 1968, Argentinië 1978 trokken nog wel enig protest ook al is de Nederlandse deelname aan de evenementen er niet om afgelast. Nu is het idee dat Brazilianen (mede)mensen zijn ver weg: er moet gesport worden – en er zijn enorme sponsorbelangen aan verbonden. In de marge kan gemord worden.
Er zullen geen vuisten omhoog gaan op het ereschavot. Of ik moet mij wel heel erg vergissen in het gehalte van de hedendaagse rennende, zwemmende of springende levende reclamezuilen.
