Dit jaar Olympische (Zomer-)Spelen in Tokyo. Je bent toch echt oud als je je de vorige Spelen in Tokyo herinnert. Nou ja, aan die spelen heb ik geen herinnering, maar wel aan de muziek die de televisieuitzending (op de BBC?) moest aankondigen.
Op Radio Luxemburg hadden platenmaatschappijen hun eigen kwartiertjes, halfuurtjes en je kon inschakelen bij Decca om de Stones, maar liever de Mojos, de Mighty Avengers of de Poets te horen. En bij Philips voor de Merseybeats of de Spencer Davis Group. EMI had de meeste zendtijd en ook de meeste artiesten, wat de tijd en de programma’s minder exclusief maakte.
In de herfst van 1964 meldde zich de Westduitse platenmaatschappij Polydor op Luxemburg. Een kwartiertje Oerbeatles en andere niet-opzienbarende muziek.
En dan dit geval. En het werd een hit. Dat de televisie het voorwerk had gedaan kon ik niet weten bij deze merkwaardige top-10-hit, die Polydor “op de kaart zette”.
Je bent oud als je je dat herinnert. (Presentatie: Barry Alldis, later nog een tijd Bryan Vaughan).
Tokyo melody, Orch. Helmut Zacharias, 1964
