Dat Eucalypta Klijnsma precies in deze tijd dat nagenoeg heel Nederland aan de buis gekluisterd zit om de verrichtingen van ons nationale elftal te volgen haar participatiewet door de Eerste Kamer probeert te jagen kan in mijn ogen geen toeval zijn. Dus weer een stukje afbraak van sociaal Nederland wat nu waarschijnlijk wel zonder al te veel kleerscheuren door de kamer gejast zal worden. En zo gaat de afbraak van sociaal BV Nederland verder.
Een afbraak die begonnen is in de jaren 70/80 van de vorige eeuw onder de kabinetten-Van Agt en Lubbers samen met hun onafscheidelijke partner de VVD. Christelijke/liberale rechtse kabinetten die de christelijke moraal hoog in het vaandel hadden staan maar in werkelijkheid farizeeërs waren die hun begerige blikken geworpen hadden op deze enorme potten met geld van de sociale zekerheid, ziekenfondsen en pensioenen; en hier graag een graantje van mee wilden pikken.
Maar Nederland moest hier eerst warm voor gemaakt worden dus de grote leugen begon. Mensen werden meer ziek en de medische wetenschap werd steeds beter en dat kostte veel geld, werd er verteld; dus de ziekenfondsen kwamen geld te kort. Een premieverhoging, tja dat kon eigenlijk niet, want dan gingen de loonkosten stijgen en dat ging ten kosten van onze concurrentiepositie werd er verteld.
Dus een eigen bijdrage werd er ingevoerd; en alle bijkomende gekkigheid zoals medicijnknaken werd in deze jaren uit geprobeerd; dingen die vaak meer geld kostten dan ze ooit opbrachten. Dat deze eigen bijdrage ook een verslechtering van je inkomen betekende en dit ook in de inflatiecorrectie meegenomen zou worden in de eerstvolgende CAO-onderhandelingen; dat begrepen ze daar in Den Haag niet want tot zover konden ze daar niet nadenken.
Maar het toeval wilde echter dat – toen in deze tijd door wat kleine promoties een inkomen kreeg dat net boven de ziekenfondsgrens zat, en ik mij dus particulier moest verzekeren bij een commerciële verzekeraar, en ondanks het feit dat ik toen als particulier verzekerde ook elke maand nog een bijdrage moest betalen aan de verplichte ziekenfondsen – ik tot mijn verbazing ca. 20% goedkoper uit was dan voordien als verplicht verzekerde. En dit geeft toch te denken?????
Vervolgens waren de pensioenen aan de beurt. Want ja de meeste pensioenfondsen hadden een dekkingsgraad van meer dan 200% en er waren zelfs pensioenfondsen die boven de 400% zaten; en het was toch zonde om dit geld daar bij deze pensioenfondsen te laten zitten terwijl de werkgevers er zoveel leuke dingen mee konden doen; leuke bonusjes aan directeuren geven bijvoorbeeld. Dus pensioenfondsen werden afgeroomd en 4 fondsen moesten zelfs elk een miljard terug storten naar de werkgevers; en werkgevers kregen jaren vrijstelling van het afdragen van hun aandeel in de pensioenen van hun werknemers terwijl dit nota bene een overeenkomst was tussen werkgevers en werknemers.
En de vakbonden? Deden niets. En nu zo’n 20 jaar na dato geeft men toe dat dit fout en zelfs in strijd met de wet geweest is.
(wordt vervolgd)
Mooi overzicht van de stand van zaken en ontwikkelingen, Rein.
Particulier verzekerden waren -uiteraard- altijd goedkoper uit dan mensen in het ziekenfonds.
Ben benieuwd naar je volgende stuk.
Bij mijn belasting aangifte kwam ik erachter dat ik vorig jaar 1400€ aan “eigen bijdragen ” betaalde , dat is bij mij al 3/4 maandloon ..
Bakra:
Heb je al een moestuintje?
Nou, toen ik nog ziekenfonds had betaalde ik 30 euro per maand, maar toen ik zelfstandige werd en particulier moest verzekeren werd dat 90 euro.
Laurent:
Je vergeet dat mensen in het ziekenfonds een premie betaalden over het loon, en particulier verzekerden niet.
Het gaat niet alleen om dat vaste bedrag:
Nominale premie (circa € 35,00 per maand), die niet van het inkomen afhankelijk was, door de verzekerde zelf te betalen aan het ziekenfonds;
Procentuele premie (circa 1,5% van het brutoloon), die wel inkomensafhankelijk was en op het loon werd ingehouden ten behoeve van de Centrale Kas ( met een maximum in 2005 tot 33.000 euro, LRD)
Het werkgeversdeel (circa 6,5% van het brutoloon), dat de werkgever moest betalen aan de Centrale Kas van de Ziekenfondsraad.
Het stemt hoopvol dat Rein durft over de grote Leugenfabriek te beginnen te vertellen.
De meeste stellingen die binnen Nederland circuleren zijn gewoon uitgegroeide propaganda stukjes, net het verhaal over de kosten van de Gezondheidszorg (wat het was) tegenwoordig de Gezondheidsindustrie (wat het werkelijk geworden is) ten bate van grote corporatieve geldverdieners. Optimalisatie van de winstgeving.
Kort samengevat: neoliberalisme vernietigt de sociale structuur overal net een nucleair aanval.
Le Roi , ik heb balkonbakken met snijbiet en een grote pot met mais bonen en pompoen …
Bakra:
Een BALKON?? Toe maar, dat is de volgende prooi voor de graaischurken. Heb je die, dan krijg je een korting op je inkomen want er kan een moestuin op.
Laurent; Als van een werkgever over ging naar een zelfstandige situatie koste je dit inderdaad meer.
Maar als je in diens bij een werkgever je inkomen boven deze ziekenfonds grens kwam dan had je hier voordeel aan.
Het oorspronkelijke verplichte ziekenfonds bestond uit een bepaald percentage van je inkomen wat door de werkgever ingehouden werd van je loon en een werkgevers bijdrage wat door de werkgever betaald moest worden.
Hierop is later een eigen bijdrage ingevoerd wat je elke maand zelf over moest maken aan dit ziekenfonds.
Werd je nu particulier; dan verviel deze mandelijkse bijdrage die je zelf over moest maken; en je kreeg deze werkgevers bijdrage die je werkgever niet meer voor je hoefde te betalen elke maand bij je inkomen.
In deze verplichte ziekenfondsen zat een kantelpunt.
Stel dat dit kantelpunt op 20.000 gulden per jaar toen zat en de ziekenfonds grens op 25.000 gulden per jaar dan betaalden de mensen die minder dan deze 20.000 gulden verdienden dus iets minder premie; en de mensen die meer dan deze 20.000 gulden verdienden iets meer premie.