Groot dagelijks oproer in Chili, de katalysator was een verhoging van de prijs van het openbaar vervoer in Santiago. De bevolking was het neoliberalisme, dat fascistische roverhoofdman Pinochet bij wijze van proeftuin voor de wereld kon doorvoeren met martelingen en concentratiekampen, meer dan zat. De nog tamelijk bescheiden eis was een nieuwe grondwet. Het regime wilde eerst een referendum – beproefd fascistisch speelgoedje – organiseren of er wel een constituerende vergadering moest komen. Dit pakte niet goed uit voor het regime, en dit weekeinde zijn de verkiezingen voor de grondwetgevende vergadering gehouden.
En jawel, er mag toch wel eens goed nieuws zijn voor links in het algemeen: een beslissende meerderheid van meer dan 2/3 van de zetels is gewonnen door links en wat uiterst-links wordt genoemd, met Groen en onafhankelijken die niet voor het regime-Piñera zijn. De coalitie die ruim een halve eeuw geleden Allende aan de wankele macht heeft geholpen. Zeventien zetels zijn gereserveerd voor inheemse bewoners en voor de vergadering wordt volledige pariteit mannen/vrouwen vereist. De toewijzing van de zetels laat dus nog even op zich wachten, maar vastgesteld kan worden dat in de coronaluwte van het nieuws alsnog een slag tegen (ultra-)rechts is binnengehaald, en dat in Latijns-Amerika, waar het tij tegen links heet te zijn.
Uitgelichte afbeelding: By B1mbo – Own work, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=105359470
