De eco-activist

Dit is een gastbijdrage van Abdul Alhazred

Gefingeerd interview (uit eigen werk) met een activist van `De vrije Radicalen’, een fictieve actiegroep.
Dus voor meelezende kleinburgers, trollen en de AIVD, het is bedoeld als scherts, cabaret, satire, dus niet meteen in paniek schieten. 😉
Ik schreef het zes jaar geleden. De activist in kwestie zou een RPG raket hebben. En laat zo’n ding volgens de Telegraaf nou net zijn aangekocht door een stel Somaliërs om een Apache mee uit de lucht te schieten. Alsof dat kan met primitief antitankwapen. Helaas is die nog niet in beslag genomen. Maar je weet toch maar nooit…

De activist

ben Gijs-Jan. Ik loop in een zelfgeweven schapenwollen trui die ik af en toe was in zuiver bronwater. Ik draag een tuinbroek uit de wereldwinkel en sandalen van hennep met platte zolen van ekologisch rubber uit Peru. Ik eet zuurdesembrood met zemelen, en gierst met schorseneren, van biologische kweek uit de volkstuin. Meestal drink ik groene thee maar als het feest is soms een glaasje lindebloesemwijn.
En bij griep neem ik een kom geitenmelk met vlierbessen en een geklutst ganzenei er doorheen. Mijn baard verzorg ik met patchouli. Een rode muts uit Kasjmir siert mijn hoofd. Ik hou van poezen, panda’s en konijnen. Ik heb niet zoveel nodig, wat spullen van de kringloop en een oude fiets. Een huisje met een wilde voortuin vol kruiden en sierlijke gewassen. Een windmolen opzij. Ik dans en mediteer met yoga-vriendinnen. Soms sjoelen we naakt of doen we een potje handbal in de blokhut van Natuurvrienden.
En ik rook hasj bij tochten voor de vrede.

Samen sterk als kameraden voeren we aksie voor een maakbare maatschappij. We zingen een lied voor een groene samenleving waarin alle buitenlanders van harte welkom zijn en gaan ervan uit dat ze een positieve bijdrage leveren aan een dynamies multikultureel Nederland. We roepen racisme en Amerikaans imperialisme een halt toe en nodigen een ieder uit tot een dialoog daarover. We gebruiken daarbij als leidraad het boek ‘Angst voor de vrijheid’ van Erich Fromm.
Okee, vrede voor jou en voor mij en een bloem voor elkaar als teken van hoop en verzoening. Tot zover een schets van mijn leven, mijn vrienden en onze kollektieve filosofie.

Naief? Misschien. Maar iedereen heeft recht op zijn eigen idealen, zolang die niemand schaden en opbouwend zijn mag u daarover met ons in diskussie.
Ik ben een tevreden mens, een sociaal figuur, maar dat wil nog niet zeggen dat ik te goed ben voor de wereld. Ik heb sinds de gewelddadige dood van John Lennon leren begrijpen dat je er niet komt met alleen maar ‘Love is all you need’.
Want er zijn namelijk mensen die menen dat alles waar ik voor sta met geweld moet worden bestreden. Duistere types die zich verzamelen om groenen, linkse denkers en alternatieve bewegingen aan te pakken. Ik heb laatst zelfs het woord opruimen gehoord.

Als het daadwerkelijk zover gaat komen dat mijn leef- en denkwijze uit de maatschappij zou moeten worden verwijderd, zie ik me genoopt om een waarschuwing te geven. Mijn vrienden en ik zijn misschien naïef, maar onnozel zijn we niet!
Om te beginnen ben ik opgeleid tot internetspecialist in hacken en versleutelen. Voorts ben ik getraind in het omgaan met een Browning 9mm. Hi-Power. Koöperatief is daar een aardig arsenaal van, ooit eens gevonden toen we paddestoelen plukten in het bos. Onder een vierkant stuk waar niks op groeide lag een partij wapens in aluminium kisten. Een kadootje van Gladio, zeg maar. Verder weet ik van een zending AK-47 uit Cuba met tachtig 7.62 patronen per geweer. Ik heb ook gehoord over geheime broodkasten met RPG-7 raketwerpers. Ik heb er trouwens zelf een, een Reaktiviny Protivotankovyi Granatomed 7-D met 9 projectielen.

Niet om te provoceren, niet dat ik er minder aardig om gevonden wil worden, maar ook een pacifist moet zich kunnen verdedigen in tijden van nood nietwaar?
Want we zijn natuurlijk niet blijven steken in de tijd van `Het gebroken geweertje’!
En mochten er tijden komen dat nazi-types milieu-links willen elimineren, eten we natuurlijk wèl gewoon vlees, snap je? Rauw, om ons jachtinstinkt op peil te krijgen! Je kan niet altijd konsekwent zijn, nood breekt wet. Het is gewoon een kwestie van aksie en reaksie en als jij dat niet begrijpt wil ik er best met met jou over kommuniseren, begrijp je?’