De depolitisering van de Nederlandse politiek marcheert verder

In het licht van depolitisering plaats ik de ophef over het kortstondig Kamerlid Sidney Smeets van D’66. Als leden van de jongerenclub van GroenLinks daadwerkelijk hebben samengewerkt met de goorste rechterzijde van het spectrum, inclusief “Vizier op Links” – en daar ziet het wel degelijk naar uit – dan zijn er twee conclusies mogelijk.

  • Men heeft geen enkel politiek benul en ziet er niet tegen op om in zee te gaan met het grootste schorem van het schorem. Hoe representatief voor Dwars deze jongeren zijn is aan die club zelf om te beoordelen.
  • Hier zit een opzetje achter van “onecht links” met dit ultrarechts, dat meteen onder dankzegging aan de vrinden van GroenLinks het huisadres van Smeets in de groep gegooid heeft, en even bij het advocatenkantoor waar hij aan verbonden was gewaarschuwd dat hij daar niet meer terug hoeft te komen.

En inderdaad. Nu zit D’66 met de vraag of de partij pedofielen (want die sprong is vervolgens snel gemaakt, de Liefde voor den Homoseksuelen Medemensch bij goorrechts is al even groot als die bij zich voor links verslijtende clubs) beschermt. Je komt dus een heel eind als je klaagt dat je een raar gevoel hebt achteraf dat je gepijpt bent. Op dat niveau beweegt men zich en krijgt men adhesie.

Allemachtig, ik zie de luitjes die van harte de Witte Cishet Man voor alle wereldleed verantwoordelijk stellen plotseling de beter begrijpende partij zijn vergeleken met – wat ik waarneem – allochtone gays. Je hebt ook een bepaald soort christen dat zich betere Jood waant dan Joden zelf.
En heeft dit alles met een concrete analyse van de concrete situatie te maken, om Lenin er eens bij te slepen (hij kan zich toch niet in zijn graf ronddraaien)? Nee natuurlijk, D’66 is op zijn plaats gezet en Rutte IV gaat gewoon door. De ChristenUnie staat alweer klaar. De pandemie moet gered worden.