In de duinen is de depositie van stikstof sinds het begin van de jaren negentig flink afgenomen. Dat heeft geleid tot minder hoge en minder dichte grasmatten in het duinlandschap. Goed nieuws, want de bodem krijgt nu meer zonlicht en dat biedt kansen voor het duinviooltje, de duinreigersbek en andere soorten die thuishoren in de Nederlandse duinen. De soortenrijkdom is echter nog niet hersteld.
Dat blijkt uit nieuw onderzoek van de Universiteit van Amsterdam in samenwerking met Waternet Amsterdam. De resultaten zijn op maandag 22 mei gepubliceerd in het tijdschrift De Levende Natuur.
De duinen in de Nederlandse kustgebieden vormen een uniek landschap. Een belangrijk deel daarvan bestaat uit duingrasland. Deze zogenoemde grijze duinen behoren tot de meest soortenrijke vegetaties van Nederland. Maar door te hoge stikstofdepositie tussen 1950 en 1990 zijn ze sterk achteruitgegaan. De bodem verzuurde en de begroeiing vergraste, met als gevolg een sterke afname van de biodiversiteit in de duinen.
– Lees verder bij de bron
– Uitgelichte afbeelding: Own work assumed (based on copyright claims)., CC BY 2.5, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=763148
