Categorie: MUZIEK
Progrockklassieker du jour: Jethro Tull – Aqualung
Jethro Tull is een van de leukere progrockbands uit de vroege jaren ’70. Mijn favoriete album van Tull is Aqualung, maar ook de latere, sterk door folk beïnvloede albums als…
Folkklassieker du jour: Pack up your sorrows
No use cryin’ Talking to a stranger Namin’ the sorrows you’ve seen Too many bad times Too many sad times Nobody knows what you mean But if somehow You could…
(Post)punkklassieker du jour: Killing moon
Echo & the Bunnymen, 1984, speciaal voor deze maanzondag. Duister, somber. Under blue moon I saw you So soon you’ll take me Up in your arms Too late to beg…
Psychedelische klassieker du jour: Jefferson Airplane – The House At Pooneil Corners
Jefferson Airplane definieerde in 1967 de Summer of Love met twee klassieke songs: Somebody To Love en vooral White Rabbit. Een jaar later was duidelijk dat de Summer of Love…
Folk(rock)klassieker du jour: Calexico – All The Pretty Little Horses
All The Pretty Little Horses is een slaapliedje, mogelijk van Afro-Amerikaanse oorsprong, al lijkt de melodie volgens sommige folkloristen eerder te wijzen op een Schotse herkomst. Het derde couple verwijst…
Klassieke klassieker du jour: La peregrinación / Alouette, alouette
Liederen die mededelen dat de zomer voorbij is zijn nu niet direct de meest opwekkende, en dan bedoel ik niet die vreselijke sluipmoord op The City of New Orleans, want…
Klassieke klassieker du jour: Where the gentle Avon flows
Laat ik u eens lastig vallen met de muziek van mijn allereerste 45-toerenfonoplaatje. Die was in de uitvoering van het orkest van Jos Cleber, en die staat niet op YT.…
Folk(rock)klassieker du jour: No Depression (In Heaven)
No Depression In Heaven werd in 1936 opgenomen door de Carter Family. De tekst verwijst uiteraard naar The Great Depression van de jaren ’30. De song is talloze malen gecoverd,…
Nee dit-is-geen-Nederlandstalige-klassieker du jour: Twintig minuten geduld
Eigenlijk is het dat wel, een Nederlandstalige klassieker, zoals Het dorp dat ook is. Pas nu ik hem hier plaats vraag ik mij af: wat heb je op te biechten…
(Post)punkklassieker du jour: The Only Ones – From Here To Eternity
Een van de leukste én meest onderschatte bands uit het punktijdperk. De band maakte twee albums vol prachtige, melodieuze gitaarrock (The Only Ones en Even Serpents Shine) die voor geen…