De directeur van het CIDI Esther Voet stapt per i Juni a.s. op. Naar verluidt wordt Voet opperrabijn van de synagoge van Upssala in Zweden. Zeker onder Voet, voormalig verslaggeefster van een roddelblad dat deel uitmaakt van het concern waar men ooit over ‘het joodse vraagstuk schreef,’ is het CIDI verworden tot een kritiekloos propagandabureau van genocide-staat Israël. Voet die naar eigen zeggen ‘wel eens dingen heeft aangedikt’ (hetgeen in normaal Nederlands heet ‘liegen dat je barst’) verkeerde als directeur van het CIDI graag in de meest bruine, meest ranzige riolen van Nederland. Noem een of andere gore nazi en Voet was er maatjes mee.
Zo betreurde Voet het dat ze een ordinaire fascist die juichte toen Breivik tientallen kinderen doodschoot niet persoonlijk had gekend. Een van de meest walgelijke en weerzinwekkende dingen was dat Voet o.a. middels een advertentie getracht heeft de immense verontwaardiging over de genocidale praktijken van Israël tegen de bewoners van het getto van Gaza vorig jaar zomer – waarbij meer dan tweeduizend mensen omkwamen onder wie vijfhonderdvier kinderen – te framen als zijnde ‘antisemitisme.’
Ik denk dat weinigen in Nederland, ook in de joodse gemeenschappen van ons land, hoeven te treuren om het opkrassen van dit mens.