Burgeroorlog binnen Labour, deel II

Liz Kendall en Yvette Cooper, de twee neoliberale centrumlinkse kandidaten voor het partijleiderschap van Labour, hebben aangegeven niet plaats te zullen nemen in een schaduwkabinet onder Jeremy Corbyn. In Engeland is het gebruikelijk dat de oppositie een schaduwkabinet vormt. Corbyn is de meest linkse van de kandidaten voor het partijleiderschap.  Tot verbijstering van laflinks  centrumlinks gaat Corbyn inmiddels aan de leiding in de polls.

220px-MSC_2014_Blair_Mueller_MSC2014_(cropped)
Oorlogsmisdadiger Tony Blair

Ook oud-premier Tony Blair heeft inmiddels een duit in het zakje gedaan en zich tegen Corbyn gekeerd.  Het is maar de vraag of Corbyn daar wel zo rouwig om is. Binnen de basis van Labour heeft Blair volledig afgedaan, wat ook geïllustreerd wordt door het feit dat Liz Kendall, de kandidate van de Blairites, kansloos onderaan bungelt in de polls. Blair wordt wegens zijn steun aan de invasie van Irak algemeen beschouwd als een oorlogsmisdadiger. Dat hij voor een praatje van twintig minuten 330.000 Engelse ponden vraagt, heeft ook al niet bijgedragen aan zijn populariteit binnen de partij.

De centrumlinkse kandidaat Andy Burnham heeft inmiddels gezien uit welke hoek de wind momenteel waait en zijn koers drastisch bijgesteld. Burnham is nú van mening dat Labour een linksere koers moet gaan varen. Ook heeft hij aangegeven met alle plezier onder Corbyn in een schaduwkabinet plaats te zullen nemen.

Dat hij een fatsoenlijke kerel is, bewees Corbyn ook gisteren. Van alle kandidaten is hij de enige die zegt dat binnen zijn schaduwkabinet ook plaats is voor Ed Miliband. Miliband slaagde er in mei niet in Labour naar de voorspelde verkiezingswinst te leiden. Sindsdien is hij binnen de partij persona non grata, geen van de andere kandidaten durft zich zelfs maar in zijn buurt te vertonen. Dat Corbyn dat wél durft, zegt alles over de persoon Corbyn én alles over zijn concurrenten.