De Britse Liberaal Democraten (Libdems) hebben Tim Farron tot partijleider gekozen. Farron is afkomstig uit de linkervleugel van de partij. Hij heeft toegezegd mensenrechten, milieu en sociale ongelijkheid weer hoog op de agenda van de Libdems te plaatsen. Die onderwerpen waren – voorzichtig uitgedrukt – tijdens de samenwerking van de Libdems met de Tories in de vorige regering Cameron wat op de achtergrond geraakt: de Libdems verbraken de afgelopen vijf jaar meer verkiezingsbeloftes dan de PvdA tijdens haar hele bestaan. Door de kiezers werden de Libdems daarvoor snoeihard afgestraft, de partij raakte bij de laatste verkiezingen 49 van de 57 zetels kwijt. Onmiddellijk na de verkiezingen stapte Nick Clegg op als partijleider.
Opmerkelijk genoeg lijkt ook Labour een ruk naar links te gaan maken. Tot verbijstering van laflinks en de neoliberale aanhang van oorlogsmisdadiger Tony Blair (de ‘Blairites’) gaat Jeremy Corbyn aan de leiding in de polls. Corbyn is een authentieke sociaal-democraat, wat in laflinkse kringen allesbehalve een aanbeveling is. De Blairites denken – of zeggen te denken – dat Labour de verkiezingen verloren heeft omdat ze onder Ed Miliband de kiezers uit het midden kwijtgeraakt is. Daar valt wel wat op af te dingen. Miliband steunde in grote lijnen de bezuinigingspolitiek van Cameron en Labour heeft met name verloren omdat ze Schotland kwijt is geraakt aan de linkse SNP. Daarnaast heeft een groot deel van de traditionele aanhang van Labour in het noorden van Engeland dit keer niet eens de moeite genomen te gaan stemmen. In absolute stemmen heeft Labour zelfs licht gewonnen,en dat terwijl de partij in Schotland volledig werd weggevaagd door de SNP. Met slechts 36,9% van de uitgebrachte stemmen, is Cameron alleen dankzij het idiote Britse districtenstelsel in staat een meerderheidsregering te vormen. Een ruk naar links lijkt dus niet alleen ideologisch, maar ook electoraal nogal voor de hand te liggen. Op dat punt heeft de basis van Labour blijkbaar een betere en meer realistische visie op de politieke verhoudingen dan de partijtop en de laflinkse pers.
Pingback: Krapuul