“Er zijn in dit land veel te veel politieke partijen”
In het kader van de tweepuntnullisering van Krapuul publiceren wij voortaan dagelijks een prikkelende stelling op de site, getiteld “Breinstürm des Tages”. Hierover kunt u naar hartenlust met elkaar in discussie. Een Breinstürm des Tages geeft niet DE mening van krapuul, of van DE redactie weer. Het tegendeel kan zelfs waar zijn. Wij zijn juist benieuwd naar uw (onderbouwde) standpunten.
Een volmondig “Néé” van mijn kant. Het land wordt er in de praktijk wellicht onbestuurbaarder op, maar een overdaad aan politieke partijen schaadt niet (en het mogen er ook gerust meer worden). Vroeger neigde ik naar het Duitse model van een kiesdrempel, maar de beste kiesdrempel is en blijft of men genoeg stemmen voor één zetel weet te bemachtigen. Helaas zal een eventuele verkleining van de Tweede Kamer het alleen maar moeilijker maken, om die ene zetel te bemachtigen, maar van mij mogen ze het allemaal proberen…
😉
Hier kan ik mij iets bij voorstellen.
Groen Links D66 en ook PVDA kunnen samengaan ( maar ietsje pietsje linkser als VVD)
Zij hangen de neo-liberale stijl aan.
CDA, CU en SGP kunnen ook samen.
#2 Zet ze eens bij elkaar, sluit de deur af en kijk later wie wie opgegeten heeft.
CDA, CU en SGP zouden er niet zijn als ze net zo goed konden fuseren.
Overigens zijn dit op zijn minst drie partijen die geen enkel belang hebben bij het verkleinen van de Staten-Generaal. Stemt het CDA als regeringspartij hiermee in?
Het gaat toch niet door, daar kun je van op aan, maar het plan daartoe is een inkijkje in de denkwereld van de vastgoed-, onderwijs-, “zorg”maffia die zich partij noemt (en dat is niet de PVV…).
Aan de top zijn D66, GroenLinks en de PvdA het ongetwijfeld eens. Hier ligt een leuk onderzoeksgebied voor politicologen – ach breek me de bek niet open, of misschien ook wel.
Ik vind het goed dat er kleine partijen zijn, die kunnen toch een geluid laten horen dat in een grotere partij weggemoffeld zou worden. In een land als het Verenigd Koninkrijk of de Verenigde Staten moeten toch erg veel mensen het gevoel hebben totaal niet vertegenwoordigd te zijn.
Vinden jullie t ook goed dat er bijvoorbeeld op links altijd zo veel kleine partijtjes zijn dat alleen genoeg reden is dat we nooit een linkse of centrumlinkse regering krijgen?
@6 Ach, dat is voor mijn gevoel hoofdzakelijk onwil en heeft niet zo bijster veel met de grootte van de respectievelijke partijen te maken. De mythe dat coalities met teveel partijen onhandelbaar zijn, is volgens inderdaad slechts dat: een mythe…
jvdheuvel Schreef:
Dat is de specifieke situatie een vervelend gevolg ervan, maar niet van het verschijnsel in het algemeen.
MadPride Schreef:
Toch wordt ook deze altijd als vaststaand gegeven aangenomen. Moeten we dat ook al gaan zitten debunken hier?
Wat zal ik zeggen: twee is te weinig en tien is te veel….. Dus, zeg maar wat: vijf à zes! [overigens is mijn weblog een tijdje uit de running: komt één dezer dagen terug (hoop ik)].
@6: JvdH:
Linkse regering, tja, dan zouden we eerst een gemeenschappelijke definitie moeten hebben van wat we onder ‘ links’ verstaan. Ook hier lees ik soms reakties van linkse en/of anti-fascistische posters, waar ik niet blindelings achteraan zou gaan lopen mocht er ooit een revolutionaire situatie ontstaan.
Laat ik de SP links noemen- de rest valt soewieso af- alhoewel ook de SP al heel snel bereid was water bij de wijn te doen om aan de macht te komen, denk bijvoorbeeld aan het al dan niet willen handhaven van het koningshuis.
Nee, het maakt niets uit of je een of meerdere partijen of partijtjes hebt met een linkse signatuur. In een kapitalistische wereld zal je nooit een klein landje als Nederland als links of socialistisch kunnen laten bestaan.
Waarom dan links stemmen? Om de ellende zoveel mogelijk te beperken vrees ik, en het wachten is dan ook tot de overgrote meerderheid van de bevolking uit de ontstane miserie zal willen ontsnappen. Maar ook dan zal je nooit verder komen dan een akelig soort sociaal-democratie.
Het is een draaiend zichzelf steeds herhalend wiel in de geschiedenis.
Het enige wat ik kan en wil doen is mijn eigen ethische en daaraan gekoppelde overweging maken met betrekking tot de keuze van de partij.
Alleen daarom al, ben ik blij met zoveel mogelijk kleuren en smaken in het politieke spectrum.
@9 – Ik vrees dat alleen de praktijk die mythe kan debunken…
Maar het valt natuurlijk wel op, dat niemand zich er echt aan waagt (afgezien van de zeer halfslachtige “Paars Plus” besprekingen onlangs) om meer dan 3 coalitievormende partijen in één kabinet te verenigen, terwijl het vóór de fusie, die tot het CDA leidde, heel gebruikelijk, want noodzakelijk was, om met meer dan drie partijen om de regeringstafel te gaan zitten. Onder Biesheuvel kwam het zelfs ooit tot een vijf-partijen kabinet (maar dat heeft het, het dient ruiterlijk toegegeven te worden, niet lang uitgehouden).
Mensen die voorstander zijn van een hoge kiesdrempel c.q. zo min mogelijk partijen in de Kamer, willen graag een ‘slagvaardig’ bestuur. Enfin, je hoeft maar naar dit kabinet te kijken om te zien hoe gruwelijk dat uit kan pakken. Mij gaat het vooral om draagvlak en representativiteit – precies het tegenovergestelde dus. Want in het coalitie-gebeuren gaat het vooral om het smeden van een geforceerd draagvlak voor standpunten waar eigenlijk geen meerderheid voor bestaat.
Je zou bv. kunnen kiezen voor een vorm waarin alle (grotere) partijen na de verkiezingen om de tafel gaan zitten om een zo los mogelijk akkoord te breien (alleen op hoofdlijnen) waarbij de meeste dossiers ‘vrij’ worden gelaten. In zo’n brede coalitie is het (in de meeste gevallen) geen doodzonde als er wisselende, natuurlijke meerderheden met de oppositie ontstaan – dat is nu op bepaalde dossiers tenslotte ook ’toegestaan’. Bepaalde hervormingen krijg je er dan nooit doorheen, maar andere wel – dat is afhankelijk van het draagvlak. Allerlei privatiseringen zouden bv. nooit zijn doorgevoerd, maar de HRA zou allang op de helling zijn geschoven.
Nee, niet mee eens. Ik denk dat diversiteit van culturen in het politieke landschap (net zoals in de samenleving overigens) een kracht en geen zwakte is. Mits men de bereidheid heeft om samen te werken en tot een constructieve langetermijn visie te komen.
Maar hiervoor hebben we wel echte staats enden nodig en geen politici die enkel binnen vier jaar denken te moeten scoren.
MadPride Schreef:
Praktijk is een slechte mythe debunker.
Veel te veel of te weinig partijen is van geen enkel belang als binnen die partijen een verplichte interne democratie zou gelden. Geïndoctrineerde mensen stemmen tegen hun belangen in op de verkeerde partij. Okee denk je dan, die zijn dus voor de democratie verloren. Maar bij een intern democratisch proces zouden zij doordat zij gedwongen zijn eraan deel te nemen ook gedwongen worden voor zich een mening te vormen over isseus die ad hoc aan de orde zijn. En aangezien dit op z’n minst een algemene kennis van zaken vergt is zo’n partij gedwongen een interne cultuur te hebben en in stand te houden die die algemene kennis bevordert, in plaats van de nu bestaande tegenovergestelde externe demagogie waar de massamedia wel worst van lust. We zien en voelen de gevolgen daarvan met pijn in ons hart en in onze portemonnee, en moeten ons uiterste best doen om niet in de leugens te trappen omdat die massamedia nou eenmaal hele andere belangen heeft dan de gemiddelde kiezer.
Nu droom ik natuurlijk de veronderstelling dat politieke partijen grote organisaties zouden zijn. “‘In totaal is nu ongeveer 2,55% van de kiesgerechtigde bevolking lid van een politieke partij.”‘ http://www.geencommentaar.nl/2011/02/03/ledenwinst-politieke-partijen-vooral-kleine-partijen-populair/ Dus daar is nog veel werk te doen tenzij het een plicht zou zijn om lid van een politieke partij te zijn. Nemen we wat mij betreft de vakbonden en onderwijs[leerlingen/studenten]bonden ook gelijk mee met een verplicht lidmaatschap voor iedere Nederlander v.a. zijn/haar 4e jaar? Utsousomooisijn in mijn dromen i.p.v. de nachtmerries die ik nu heb.
@15 Helemaal correct, maar iedereen roept al jaren, dat het niet kan, hetgeen er voor zorgt, dat het ook niet gebeurt, hetgeen de mythe alleen maar versterkt. Te debunken valt zoiets natuurlijk nooit, behalve als een mallotige (in)formateur er in een bezopen bui wel eindelijk eens heil genoeg in ziet, om het serieus te proberen.
16
Sjuul van Dissel
Uw droom heb ik aan den lijve meegemaakt.
Ik was bij een vakbond verplicht lid, anders mocht de werkgever mij niet aannemen.
Ik had de keus CNV of FNV.
Deze situatie heeft tot ong. 1996 geduurd.
Bedrijfstak was Grafische.
Op het laatst werden we niet gehoord door die vakbond.
Er werd akkoord gegaan met minder ploegengeld en allerlei extra bonussen bij zondag werken werden afgeschaft.
Er waren mensen bij die 1000 gulden per maand minder hadden.
Dit is de verklaring, dat ik zeer grote twijfels heb bij vakbonden.
Theo Gerris Schreef:
He Theo! Kom je ook uit de Grafische? Wat leuk.
19
Salonsocialist
30 jaar als offset drukker bij roto smeets gewerkt.
formaat 110 x 160 cm.
Ben door een reorganisatie ontslagen.
Heb nu weer uitzichten op een baan in de metaal.