Wij zijn natuurlijk principieel tegen decadente hotels en visschotels die meer kosten dan het jaarinkomen van de gemiddelde vakkenvuller bij Albert Heijn, maar voor deze majestueuze melodie en het muzikale vakmanschap dat Procol Harum hier ten toon spreidt moeten onze egalitaire overtuigingen wijken. De liveversie is al net zo mooi als (maar wel een stuk minder bombastisch dan) de albumversie. We doen niet kinderachtig, bepaal zelf wat je de mooiste vindt. Ik kan niet kiezen. Overigens inspireerde Grand Hotel Douglas Adams tot het schrijven van Het restaurant aan het einde van het universum, het tweede deel van de Het transgalactisch liftershandboek-reeks. Een groter compliment kun je een song niet geven.
Tonight we sleep on silken sheets
We drink fine wine and eat rare meats
On carousel and gambling stake
Our fortunes speed and dissipate
It’s candlelight and chandelier
It’s silver plate and crystal clear
It’s serenade and sarabande
The nights we stay at Hotel Grand
(The nights we stay at Hotel Grand)
Tonight we dine at Hotel Ritz
A golden dish with every wish
It’s mirrored walls and velvet drapes
Dry champagne and bursting grapes
Dover sole and oeufs Mornay
Profiteroles and peach flambé
The waiters dance on fingertips
The nights we dine at Hotel Ritz
(The nights we dine at Hotel Ritz)
One more toast to greet the morn
The wine and dine have danced ’til dawn
Where’s my continental bride?
We’ll continental slip and slide
Early morning pinch and bite
These French girls always like to fight
It’s serenade and sarabande
The nights we stay at Hotel Grand
The nights we stay at Hotel Grand
Les nuits qu’on passe à l’Hotel Grande
(Les nuits qu’on passe à l’Hotel Grande)
Uitgelichte afbeelding: By Herry Lawford from Stockbridge, UK – Tea at the Ritz, CC BY 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=38428551
