Een schokkend artikel over de omstandigheden van vluchtelingen die een asielaanvraag hebben ingediend in Engeland.
Volgens dagblad ‘The Times’ zouden in Engelands armste stad Middlesbrough bij huizen waar vluchtelingen gehuisvest worden, de voordeuren…rood geschilderd worden.
Dit maakt de huizen dan vervolgens tot gemakkelijke doelwitten voor fascisten om (vooralsnog- RvdG) ze te bekogelen met eieren en stenen en te besmeuren met uitwerpselen van honden.
Ook de Britse equivalenten van de PVV-tokkies staan bekend om hun verfijnde smaak zullen we maar zeggen.
Ik weet echter niet of er in het Verenigd Koninkrijk ook charlatans zijn die als hoogleraar het besmeuren van voordeuren met hondenpoep als zijnde een oud volkschgebruik kunnen duiden zoals dat in Nederland met fascistische intimidatiepraktijken gaat.
Zelden haalt de miserabele huisvesting van vluchtelingen de landelijke pers in het Verenigd Koninkrijk maar het verhaal op de voorpagina van de ‘The Times’ gaf in elk geval zelfs aanleiding tot vragen in het parlement.
De parallel met een verleden waar huizen, winkels en kleding van mensen gemarkeerd werden ten einde die mensen te stigmatiseren, te criminaliseren, te isoleren om ze uiteindelijk massaal te vermoorden mag duidelijk zijn. Laat daarbij vooral ook niet onvermeld blijven dat ook toen de praktijken voor een belangrijk deel gedreven werden door het vooruitzicht op vette winsten voor de daders.
Ook het fascistische kutbedrijf G4S, waar Eerste Kamerlid Annemarie Jorritsma destijds in haar hoedanigheid als burgemeester van PVV-oord Almere enthousiast reclame voor maakte en dat in het Verenigd Koninkrijk onlangs nog in het nieuws kwam vanwege misbruik van jeugdige gevangenen (daarover binnenkort meer), is bij het smerige spelletje waar vluchtelingen het slachtoffer van worden betrokken.
De lokale verhuurder Jomast in het gebied Teeside waar Middlesbrough ligt, is onderaannemer in het geheel en gecontracteerd door G4S dat de behuizing van vluchtelingen ‘verzorgt’ (ik weet: zelden was een woord zo misplaatst als in dit gore verhaal) in opdracht van het UK Home Office.
Op de website van G4S schrijft het bedrijf:
“We are confident that our approach would improve the provision of accommodation for asylum applicants and their families.”
Zelden klonken mooie woorden holler en ze hebben dan ook slechts tot doel een wel heel smerige werkelijkheid te verdoezelen.
Huizen vergeven van de ratten, kakkerlakken in baby-voeding, intimidatie door verhuurders…
Het geheim, zo schreef de reporter van “The Times” die de praktijken van G4S aan het licht bracht in 2013, is nu bekend maar de weerzinwekkende minachting voor menselijke waardigheid blijft bestaan aan de zijde van G4S en de vriendjes uit de kliek om het bedrijf heen.
Ook voor Nederland is dit verhaal van groot belang.
G4S dringt als een enge ziekte ook steeds verder door in de Nederlandse samenleving.
Onlangs besloot de gemeente Hollands Kroon toch maar niet met G4S in zee te gaan voor… zorginkoop.
Maar het feit dat er ten minste één burgemeester was die zoals ik hierboven zei enthousiast reclame maakte voor dat fascistische kutbedrijf en dat gemeenten er kennelijk serieus over nadenken om de zorg voor de zwaksten in de samenleving uit te besteden en daarmee vrijwel weerloze mensen uit te leveren aan de gruwel van een dergelijk corrupt boevenbedrijf, geeft aan hoe urgent het is deze enge ziekte in de maatschappij te bestrijden, terug te dringen en teniet te doen.
Voor G4S mag in Nederland noch elders in de wereld plaats zijn.
