Teksten en gebeurtenissen uit het rollenspel Shadowrun: Hong Kong gaan de politie veel te ver. Korpschef Bouman spreekt van opruiing tegen zijn korps en van ondermijning van de rechtsstaat en het gezag in het algemeen. Shadowrun is een dystopisch sciencefiction universum waarin megabedrijven de rol van stadstaten vervullen. Bij het ten einde lopen van de Maya-kalender vond de “Awakening” plaats, kwam magie terug op aarde en ontstonden en rassen als orks, trolls, dwergen en elven.
In het laatste deel van de serie kruipt de speler in de rol van terroristen. Hoewel Bouman niet erg gelukkig is met die achtergrond, is het niet waarover hij valt. “Het begin is goed” zegt hij. “De speler komt aan in de haven van Hong Kong en merkt al snel dat het gezag hem opwacht. Met gepast aanhoudingsvuur worden een aantal handlangers en toevallige omstanders naar de andere wereld geholpen. BOOM, HEADSHOT!” Bouman kijkt er tevreden bij maar die blik slaat snel om. “Maar dan begint het!” briest Bouman. “En het gaat van kwaad tot erger.” Bouman kijkt getergd. “In plaats van dat het spel de speler aanmoedigt om zich over te geven aan het bevoegd gezag, biedt het de speler de ruimte om apparatuur van de politie te saboteren of zelfs te hacken waardoor de politiedrones het vuur openen op degenen die ze moeten beschermen, namelijk de Hong Kong Police Forces.” Bouman kijkt bezorgd. “De Nationale Politie neemt in 2016 eigen drones in gebruik. De vorming van de Nationale Politie en de CAO-strubbelingen brengen al de nodige spanning met zich mee en dus zitten mijn mensen niet op dit soort angstbeelden te wachten, dat begrijpt u.”
“Nadat de speler het eerste arrestatieteam heeft afgeslacht en het eigen vege lijf gered heeft, begint de zoektocht naar de vermeende onschuld van de meest gezochte terroristen in Hong Kong. Vermeende onschuld! Alsof de politie ooit iemand onterecht beschuldigd heeft of anderszins onwaarheid spreekt!” Bouman windt zich zichtbaar op. “Tijdens die missie vindt de speler een afgehakte arm met daarop een tatoeage met de beledigende tekst all cops are dogs. Tenminste, als de speler ervoor kiest om de psychopaat Racter aan het team toe te voegen en bijvoorbeeld de gezagsgetrouwe ex-agent Duncan Wu niet.” Bouman aarzelt even en gaat dan voorzichtig verder. “Ik denk dat die Wu een infiltrant is, een hele goede want het spel vertelt de criminele speler dat Wu altijd als een broer geweest is maar dat hun wegen jaren geleden zijn gescheiden. So far, so good. Maar dan komt het! Het rollenspel dat grossiert in lange lappen tekst, nodigt de speler uit om het enige gezagsgetrouwe karakter in het team in iedere dialoog te krenken, te kwetsen, op z’n ziel te trappen en te beledigen. Daarenboven wordt de hele politieorganisatie stelselmatig weggezet als lui, log en corrupt.” Bouman loopt rood aan en dept het zweet van z’n voorhoofd met een zakdoek. “Wij spelen niet onder één hoedje met grote bedrijven en we zijn al helemaal niet uit op geldelijk gewin. Behalve dan dat we gewoon recht hebben op een betere CAO! Noteert u dat even? EEN. BETERE. CAO. Als wij niet optreden tegen drugs dan doet niemand het. Keer op keer blijkt uit peilingen dat een forse meerderheid voor legalisering is. De laatste keer zelfs 70%!’ Bouman hapt heel even naar adem en fulmineert verder. “Dit soort ongein pikken wij dus niet, hier moet tegen opgetreden worden en wij weten dat dat kan. In Duitsland en Australië bijvoorbeeld gelden veel strengere regels. In Duitsland mag er in games geen bloed vloeien en in Australië is iedere verwijzing naar drugs verboden. Deze game hangt aan elkaar van beide. Als je vijf keer drugs gebruikt dan behaal je zelfs een achievement! I don’t have a problem. Dit kan het korps niet over z’n kant laten gaan. Dit ondermijnt ons gezag, zet aan tot geweld of op z’n minst tot verachting want ik heb het nog niet eens gehad over het feit dat politiedossiers over de terroristen in het spel lachwekkend worden genoemd. LACHWEKKEND. Alsof om te lachen is dat de speler de politie vermoordt.”
Gevraagd naar wat Bouman wil gaan doen, begint hij te glimlachen. “Simpel, een onbeperkt gamestegoed wordt onderdeel van de CAO-eis. Ik bedoel, wij hebben het nu voor elkaar dat we rappertjes mogen censureren en dat willen we ook met verderfelijke computerspellen doen. Daarvoor moeten we ze wel allemaal kunnen spelen en met 6000 games in de Steam-store gaat dat niet van een politieloontje. Dus moet Van der Steur over de brug komen.” Is het dan allemaal kommer en kwel, meneer Bouman? “Nee, dat zeker niet, tussen alle liederlijkheid door gloort één lichtpuntje. De vreselijke gutmenschenorganisatie AFA wordt in Shadowrun: Hong Kong terecht geduid als Alliance for Allah.”
