Oorspronkelijk zou dit een lijstje worden, maar ik zou mijzelf tegenspreken als ik een top-zoveel zou maken van affaires die mij ene bal zullen jeuken. Dan moet ik op zoek naar dat soort nieuws van het afgelopen jaar en er zijn belangrijker kwesties aan de orde.
Toch hebben de twee punten die ik als eerste, en naar ik nu besluit, als enige heb neergezet iets te zeggen over het politiek-ideologische klimaat waarin ze gepresenteerd worden.
Over de “affaire-Onno Hoes” is hier al meer geschreven dan menigeen lief is – waarom aandacht besteden aan die man? Het enige dat ik er op kan zeggen is: hij is van de VVD, dan ben je ongeveer a priori verdacht van corruptie (al maakt het steeds minder uit, ik denk aan Rouvoet en Van Boxtel…). Maar als hij er door een Telegraafaanhangsel ingeluisd wordt vanwege zijn seksuele interesse moet ik als staande ter linkerzijde wel achter hem staan. Nog te meer omdat dit nu ook nog eens een geniepige antisemitische streek is geweest waar je tiepjes als Elma Drayer of #ikbeneenjoodinhetdiepstvanmijngedachten bpschut niet over zult horen.
Voor antisemitisme van ultrarechts hebben deze luitjes een blinde vlek, niet zo gek, omdat zij zelf als ultrarechtse filosemieten erg dicht bij de daders staan.
Tot zover affaire-Hoes.
Ooit was Yahoo News een belangwekkende vergaarbak van nieuwsbronnen waaruit ik voor blogs elders ook meestal na enig speurwerk een duimspijkertje van een nieuwsfoto kon snaaien ter illustratie. Die tijd is voorbij en Google heeft de plaats niet overtuigend overgenomen. Maar nieuwsvoorziening door Yahoo kan ik niet meer serieus nemen.
Als ik dezer dagen bij mijn yahoo-mailbox wil moet ik mij door nieuwsfoto’s heenwurmen. Ze gaan nooit meer over wat ik echt nieuws belief te noemen. Verreweg de meeste beroemdheden waarvoor men mijn interesse meent te moeten wekken zeggen mij niets en boezemen mij geen belang in. Maar de nieuwspresentatie is enerzijds veelzeggend en roept anderzijds de vraag op: waarom, waartoe dit?
Ik licht het toe aan de hand van een foto van een dame met een décolleté dat haar borsten van de zijkant laat zien, niet – zoals gebruikelijker – van de bovenzijde. Dit betekent, lees ik uit het onderschrift, dat zij sideboobs laat zien. De dame heet Kim Kardashian, zij verschijnt op deze wijze op een of andere gelegenheid en ik moet mij afvragen volgens “het nieuws”: What happened next? Ik weet werkelijk niet wie Kim Kardashian is en waarom haar “sideboobs” belangrijker zijn dan die van een willekeurige terraszitster die dan overigens wel een beha draagt – het taboe op het tonen van ondergoed is al een tijd gesneuveld. En wat gebeurde er vervolgens? Niets wat doorlezen wettigt, weet ik zo al, zodat alleen de vraag luidt: waarom mij verleiden (en ach, ik ben niet heilig of van steen of zo, ik ben te verleiden, alleen niet tot onnieuws) verder te kijken of te lezen? Is er een commercieel doel mee gediend? Gebeurde er echt iets – ogossie, ze floepten er ongewild uit – als dat zo was stond de wereld net zo op zijn kop als toen een keer een tepel van Janet Jackson te zien was op een tribune. Vast niet.
Ik kan er maar een conclusie aan verbinden.
Homofobie, antisemitisme, vrouwenvlees als lokaas. Ruim uit voorraad leverbaar.
Dit naast uiteraard van regeringswege aangemoedigde haat jegens islamieten en donkergekleurde mensen.
Ik betrap mij er op dat ik soms nog wel in vooruitgang geloof of geloofd heb en dan tegen beter weten in de harde werkelijkheid in beland.
