Professionalisme als racisme

De organisatie van het jaarlijkse Kwakoefestival in de Bijlmermeer moet volgens het deelraadbestuur van Amsterdam Zuidoost “professioneel” zijn – geïmpliceerd wordt zo ongeveer: in witte handen.
Een smaakvol idee in het jaar waarin de honderdvijftigste verjaardag van de afschaffing van de slavernij in het Koninkrijk te vieren.

Woensdag riepen twee Afro-Surinaamse organisaties in een brief aan de deelraad nog op Kwakoe niet ‘in blanke handen’ te laten vallen. ‘Kwakoe is een zwart belang’, aldus kandidaat-organisator George Olymph in de brief aan de deelraad. ‘En het belang van de Surinaamse gemeenschap in Amsterdam wordt op zeer onfatsoenlijke manier ondermijnd.’

Maar wat [PvdA-stadsdeelvoorzitter] Herrema betreft is zwart of wit geen criterium. ‘Het gaat maar om één ding en dat is dat er een gedegen en goed plan wordt ingediend om Kwakoe neer te zetten. Een van de eisen is dat de organisator een nauwe band moet hebben met Zuidoost en de bezoekers van het festival. Maar of die voorzitter zwart of wit is, doet er niet toe’, stelt Herrema donderdag in De Telegraaf.

Het juiste medium voor een bankier-politicus van de PvdA, De Telegraaf.

4 gedachten over “Professionalisme als racisme”

  1. @1, Inderdaad helemaal aan het oppervlak lijkt het hierop. Maar het betreft hier een kwestie met diepte.
    Je moet je in de gevoelens en levenssfeer van de mensen waar de Kwakoe festival over gaat, zelf kunnen inleven.

    Herrema zou deze uitlatingen niet voor de krant hoeven te doen, het is de verkeerde aanpak met de toeter blazen, maar de mogelijke oorspronkelijk etnische organisatoren benaderen en de hun deze vraag stellen – hoe is het mogelijk dat de organisatie wordt verbeterd. Oftewel hoe kunnen we ons samen inspannen voor een en zelfde doel.

    Het wordt nog moeilijker door het feit dat er een hele nieuwe voor Nederland aanpak zou moeten ontstaan.

    Stel je voor: Sintaklaas zou helemaal Zwart zijn en spreekt soort dialect en de de twee Pietjes zijn superblanke, keurige betweters. Sinta moet ze steeds terechtwijzen.
    Hoe krijg je zoiets voor elkaar?

  2. Het komt op mij wat kort door de bocht over, Arnold, dat jij in Herrema’s woorden leest dat hij bedoelt dat een professionele organisator per sé wit is. Ik vond het statement van de Surinaamse organisaties ook niet erg elegant geformuleerd, alsof alle witte Nl.ers in hun ogen ‘nazaten van slavenhandelaren’ zijn. Daar word je 150 jaar na dato niet vrolijk van. Het lijkt me logisch dat je dan iets repliceert à la ‘zwart of wit, als-ie in de eerste plaats maar professioneel is’.

    Vorig jaar zagen ze er anders geen been in dat Paul Stiekema van de HMH de zakelijke leiding op zich nam. Of hij nou werkelijk op een gegeven moment gezegd heeft ‘steek het festival maar in je zwarte apenreet’ zal wel altijd onopgehelderd blijven, maar het ging weer net zo hard fout als onder zijn voorgangers. Volgens mij liggen de jaarlijkse perikelen rond dit festival gewoon aan de overdreven commerciële doelstelling, en is er in het complete heelal niemand te vinden die dat zal kunnen halen.

    Zó veel zakelijke belangen – en dat nog wel rond een festival dat in het teken van het slavernij-verleden staat. Misschien een ideetje om – juist in dit jubileumjaar – het Kwakoe-festival weer terug te brengen naar de vorm die het in de begintijd had, of is dat met alle bureaucratie van tegenwoordig niet meer mogelijk?

  3. Men moet niet vergeten dat dit allemaal gebeurt in een maatschappij dij bewust door rechtse populisten op alle liinien gesplitst wordt.

    Mensen worden eerder uit elkaar gedreven en dit wordt als deugd voor het verdwdigen van Heimat aangevoerd.

    Indien jarenlang haat, nijd en tegenstrijdigheid worden gewekt, wat ga je dan oogsten?

Reacties zijn gesloten.