Nog jaren na de oorlog (’40-’45) heeft Nederland onderduikers gekend. Voor de zekerheid: dit waren mensen die weigerden (illegaal) als soldaat naar ooit-Nederlandsch-Indië gestuurd te worden, en daar het risico te lopen te sneuvelen tegen vrijheidsstrijders of om oorlogsmisdaden te begaan.
Twee weigeraars van de “politionele acties” eisen nu alsnog herziening van de vonnissen waar menig actief en gevaarlijk collaborateur uit de bezettingstijd van geschrokken zou zijn: drie respectievelijk twee jaar.
Weigeraars van oorlogsmisdaden eisen rechtsherstel
10 gedachten over “Weigeraars van oorlogsmisdaden eisen rechtsherstel”
Reacties zijn gesloten.
Terecht en verdienen respect voor hun bewuste keuze destijds!
Dienst weigeren op grond dat je verantwoordelijk bent voor je daden is nooit geaccepteerd.
Terwijl dat de essentie is van een vrije samenleving. Anders is het een dictatuur.
Ik vind rechtsherstel het minimum. Een lintje is meer op zijn plaats (al is het de vraag of men dat zou accepteren).
raar he na 5 jaar bezetting 100.000 jongens naar indie sturen
maar ja indie verloren rampspoed geboren zelfs DREES gaf zn akkoord
Omdat Nederland duidelijk fout zat vind ik eerherstel voor Poncke Princen en excuses aan zijn familie al even noodzakelijk … Aangezien het Fascistische “Oud strijders legioen ” al flink uitsterft en Benno dood is moet dat ook kunnen ..
@5, goed punt.
@5 Inderdaad goed punt.
Ik denk niet datje iedereen die met de wijsheid van achteraf (althans voor de meesten) fout was, posthuum moet verketteren.
Maar iedereen die toen daadwerkelijk verketterd IS, maar met de kennis of beschaving van nu gewoon een held blijkt te zijn geweest heeft recht op respect, lintje, eerherstel etc.
Overigens hoeven we daarvoor niet te wachten op het sneuvelen van de laatste OSL’er…
Saillant detail, over het onderwerp “geweten versus wetgeving” is deze uitspraak in het Neurenberg-proces: “Het feit dat een persoon heeft gehandeld krachtens algemene maatregel van zijn regering of van een meerdere ontslaat hem niet van zijn aansprakelijkheid naar internationaal recht, mits een morele keuze voor hem in feite mogelijk was’’.
@8 dat is idd een hele belangrijke.
Men werd ook geïndoctrineerd; zag eens een documentaire over die weigeraars toen, en elke weigeraar afzonderlijk werd verteld dat zij echt een van de héél weinigen waren die weigerden, terwijl het er in werkelijkheid een paar duizend waren.