Hier beargumenteert Duif waarom ik POWNed niet had moeten gebruiken als nieuwsbron voor dit stukje.
Dat stukje gaat over hoe hele zo op het oog gewone mensen die niet geestesziek lijken te zijn, in een hele normale dagelijkse situatie op een markt de meest verschrikkelijke uitspraken doen welke maar denkbaar zijn als het gaat over medemensen.
Die mensen doen dat in een hele veilige omgeving, een andere omgeving kennen de meeste van hen wellicht niet eens uit eigen ervaring en kunnen ze zich waarschijnlijk niet eens voorstellen: ‘Auschwitz’, massa-executies in het Midden Oosten, hele families door genocidestaat Israël doelbewust weggevaagd in Gaza afgelopen zomer..ebola…het zijn voor die mensen zaken waar ze niet of nooit mee te maken hebben.
Deze mensen kennen geen honger of gebrek, ze hebben een huis, warm eten zoveel als ze willen en ze behoren daarmee tot de kleine groep mensen in de wereld die volgens de maatstaven van de VN ‘rijk’ zijn.
Het voorwerp van hun redeloze woede welke hen blijkbaar aanleiding geeft tot het doen van ronduit misdadige uitspraken – ze zetten tot geweld aan naar mijn idee en dat is zelfs juridisch strafbaar – zijn mensen wier leven aan flarden ligt. Die dingen hebben meegemaakt die je je ergste vijand niet eens gunt. De toekomst van die mensen is één groot zwart gat vol onzekerheid en wellicht zitten ze – naast de trauma’s die ze door hun ellende hebben opgelopen – in doodsangst over geliefden die niet meekonden naar Nederland, die misschien achter zijn gebleven of vermist zijn.
Persoonlijk ken ik mensen die door zo’n hel gaan en die elke dag huilen om de doden die ze te betreuren hebben en de martelende onzekerheid dag in dag uit met zich meedragen over vermiste geliefden.
Dan gaat het je door merg en been als je de verhalen van die mensen tot je door laat dringen en dan weet je dus eens temeer in wat voor een ongelooflijk rijk land we hier wonen.
En van dat soort schorem als waar ik over geschreven heb en dat blijkbaar doodsbenauwd is dat ze iets tekort komen als ze iets van het overvloedige dat ze hebben moeten delen met een ander die wat minder fortuinlijk was hoor je dan de meest erge dingen.
Natuurlijk vindt POWNed dat prachtig. Want het verdienmodel van de Telegraaf Media Groep waartoe POWNed behoort is haat. Niet voor niets wordt daar gelachen om verdrinkende vluchtelingen, worden er nazi’s uit Hitlers Derde Rijk op een voetstuk gehesen en fantaseert een POWNed bestuurder genaamd Jan Bennink er over het vergassen van de redactie van een site die hem niet bevalt. Daar heeft Duif helemaal gelijk aan en het is ook om die reden dat POWNed een gore nazi-omroep is. Natuurlijk wordt er voordat we één en ander op t.v. zien ’s avonds gemanipuleerd, geknipt en geplakt en worden mensen wellicht woorden in de mond gelegd.
Maar het neemt niet weg dat het ‘Beest van Budel’ die vindt dat er mensen ‘de kop afgehakt’ moet worden (nogmaals: die asielzoekers zijn dus geen mensen in de optiek van het ‘Beest van Budel’ gezien het woordgebruik door die laatste) en voor de t.v. camera die uitspraak (bedachtzaam en dus weloverwogen volgens mij) deed, ook een andere keuze had kunnen maken.
Hij had kunnen zeggen dat die asielzoekers meer dan welkom waren en dat ie ze zou helpen waar ie kon.
Ook had hij de keus kunnen maken dat ettertje van POWNed te vertellen dat wat hem betreft die lui van de TMG een stel nazi’s is waar ie niks mee te maken wil hebben.
Of überhaupt weigeren met die lui te praten.
Maar deze meneer – die hoogst waarschijnlijk niets is, nooit iets gedaan heeft waar de wijde omgeving hem om roemt of vereert en die al vergeten zal zijn door de wereld op het moment dat ie zijn laatste adem bezig is uit te blazen – dacht bewust of onbewust bij het naderen van die camera en die kabouter Plop microfoon dat dít zijn ‘one minute of fame’ zou zijn: hem – hij die zo onbetekenend en onopgemerkt zijn leventje in voor hem vanzelfsprekende overvloed slijt in een onbetekenend dorpje aan de rand van een continent- wordt iets gevraagd! Hij mag misschien wel voor het eerst van zijn verder zo betekenisloze en onopgemerkte leven zijn mening zeggen en dan ook nog ’s avonds op de t.v.! Hij zal wel even de loop van de wereldgeschiedenis die hij vol redeloze angst en frustratie beziet veranderen door uit te spreken dat ze ‘eentje zijn kop eraf mottuh hakkuh!’
Ik vond het de moeite waard dit te laten zien want hier zie je precies hoe het werkt: de nazi’s jutten stupide en onbetekenende, vol angst en frustraties zittende mensen op en die denken – al was het maar voor even – dat ze dan iets betekenen.
Morgen krijgt het ‘Beest van Budel’ met dank aan Geert W. of een andere nazi een uniform en mag ie mensen overvalwagens of wellicht gaskamers in knuppelen. Of ‘koppen’ afhakken zoveel ie wil! Net zoals de bakker en de meubelmaker die tot 1933 ook niets waren en niets betekenden (de loop van de wereldgeschiedenis in hun dagen eveneens en met dezelfde angsten en frustraties als die welke die lui in Budel koesteren aan zich voorbij zagen gaan) dat in Hitlers Derde Rijk mochten doen. Opgejut door de voorgangers van POWNed: Goebbels en Streicher met in het kielzog van die twee het in essentie zelfde, nazisme faciliterende geteisem als waar ik het hier, hier , hier en hier over heb.
Maar het blijft een feit dat al die kleine mensjes die deze mensen verachtende dingen zeiden en deden zelf ook verantwoordelijk zijn en blijven voor hetgeen ze doen of laten.
Die meneer die ik maar even het ‘Beest van Budel’ noem en ervoor koos in alle openheid te fantaseren over afgehakte hoofden, die oma die het prachtig vindt als zwaar getraumatiseerde, angstige, verdrietige en onzekere mensen wier levensplan het echt niet was om in dat teringdorp van die heks terecht te komen om elkaar hier te lijf te gaan, die mutsenverkoopster, die imbeciel met dat hoedje..ze konden kiezen voor het goede maar ze omarmden het kwade.
Deze lieve, compassievolle prachtige mensen maakten wel de juiste keus. Daarom zijn die mensen groots.
