Bestaan er fatsoenlijke VVD’ers? Nou, ze bestonden ooit wel; Joris Voorhoeve was er een, maar die zit tegenwoordig dan ook bij D66. Kijk, je kunt het niet eens zijn met het effect van de liberale strategie, maar dat wil nog niet zeggen dat het idee op zichzelf kwaadaardig is.
In de Volkskrant legt Voorhoeve uit waarom de VVD volkomen achterlijk bezig is met hun standpunt over ontwikkelingshulp, die volgens hen drastisch ingeperkt zou kunnen worden omdat het volgens hen al 50 jaar lang niet werkt.
“Het argument dat 50 jaar ontwikkelingshulp de armoede niet heeft opgelost, is eigenlijk een hilarische redenering. Duizenden jaren criminaliteitsbestrijding heeft de misdaad niet opgeheven. Moet de politie en de rechterlijke macht dan maar worden opgeheven?”
Voorhoeve maakt ook duidelijk waar liberalisme echt voor staat, en dat is dus niet het populistische neo-conservatisme van de VVD dat een overheid zo klein mogelijk wil maken om het kapitalisme ruim baan te kunnen geven:
“Voor het verhogen van de welvaart en het welzijn van mensen, en daar is het een liberale partij toch om te doen, is samenwerking nodig van bedrijven, overheden en particuliere organisaties (maatschappelijk middenveld). Geen van de drie groeperingen kan het alleen. Bedrijven willen overheden als faire marktmeesters om regels te handhaven, rechtszekerheid te bieden, en voor stabiele sociale situaties met productieve arbeidskrachten te zorgen.”
“Daar komen nog andere, belangrijke politieke en humanitaire argumenten bij: liberalisme betekent bevordering van rechten van de mens. Die beginnen met het recht om te overleven met betrouwbaar voedsel en drinkwater. Dat recht houdt toch niet op aan de grens van Nederland?”
Kijk, dat is nog eens een ander geluid dan het nationalistische gekneuter van de PVV-Light VVD.
Voorhoeve is waarschijnlijk een beetje de weg kwijt en zit daarom even bij D66. Van mij mag je voor of tegen ontwikkelingshulp zijn, maar het is nauwelijks liberaal om je standpunt anderen op te dringen: “Ik ben voor, dus jij betaalt ook mee aan ontwikkelingshulp”.
Kritiek op ontwikkelingshulp is niet primair (en voor velen in het geheel niet) bedoeld om de eigen portemonnaie te ontzien. Men gelooft gewoon niet dat het werkt: het werkt corruptie in de hand, maakt afhankelijk en draagt niet bij aan onafhankelijkheid. Vele landen zonder grondstoffen en zonder ontwikkelingshulp zijn er inmiddels een stuk beter aan toe. Noodhulp prima, structurele hulp mag minimaal kritisch gemonitord en heroverwogen worden.
De structurele hulp die ik zou voorstaan is het opheffen van alle invoerrechten, invoerbeperkingen en exportsubsidies: allemaal marktverstorend, en heeft vaak tot gevolg dat gevestigde belangen van westerse bedrijven en werknemers beschermd worden, ten koste van bedrijven en werknemers in andere landen (en alle consumenten!).
@1 […maar het is nauwelijks liberaal om je standpunt anderen op te dringen: “Ik ben voor, dus jij betaalt ook mee aan ontwikkelingshulp”.]
Ja hoor eens, zo werkt een democratie. Anders hoeft niemand belasting te betalen voor wat dan ook waar-ie het niet mee eens is.
Met je laatste alinea heb je overigens zeker een punt, dat is al decennialang een probleem voor derde wereldlanden, dat ze buiten de markt gehouden worden.
@2 Ach Laurent , zo zijn de Libertairen nu eenmaal , willen aan niets meebetalen en alleen aalmoezen geven aan wie ze het waard vinden , eigenlijk zoals de katholieken vóór we ons sociale systeem hadden alleen voor katholieken wilde zorgen …
@3 Ik zou mezelf niet meteen een libertair of libertarier noemen maar je omschrijft het aardig: ik zou het deel van mijn salaris dat ik kan missen willen aanwenden om mensen te helpen. Ik zou dan graag zelf bepalen wie dat is. Dat kan een ziek familielid zijn, een buurman met tegenslag of een kleinschalig initiatief in Costa Rica dat ik op vakantie tegenkwam en dat me aansprak.
Ik begrijp dat jij dat katholiek en (dus?) fout vindt? Echte, integere hulp is zonder persoonlijk belang van de schenker, zonder dat de schenker weet waar het terecht komt, zonder dat de schenker ziet hoe het gebruikt wordt? Laat ik het dan maar verklappen: daar wordt de wens om mensen te helpen niet groter van, daar worden de hulpbehoeftigen niet zieliger of sympathieker door en daar wordt het draagvlak niet groter door. Wat jij voorstaat is een blanco cheque, geld naar een goed doel gooien, en hopen dat het goed terecht komt. Doe je zo ook je boodschappen?
Het kan me niet schelen (en is ook niet mijn beslissing) wat anderen met hun ‘overbodige geld’ doen. Ik heb er echter wat moeite mee als anderen denken dat ‘de meerderheid’ beter kan bepalen wat ik met mijn geld doe dan ik. Dit werkt cynisme en ontduiking in de hand.
Ik denk dat een overheid moet uitkijken niet haar hand te overspelen door steeds meer verantwoordelijkheden naar zich toe te trekken. Als ik een straatfeest wil organiseren ben ik 4 weken bezig met vergunningen (lawaai, afzetting, alcohol op straat, open vuur). Als ik subsidie aanvraag voor een evenement geldt hetzelfde en moet ik uitgebreid verslag uitbrengen, afhankelijk van de omvang zelfs door een ‘externe’. Als we de afgelopen 50 jaar zo met ontwikkelingshulp waren omgegaan waren we er na drie jaar mee gestopt of hadden we het inmiddels een stuk effectiever weten te organiseren…
Tip: doe het buiten de overheid om: mijn projectje in Costa Rica is inmiddels een coöperatie en gaat na de volgende oogst (maart 2013) waarschijnlijk voor het eerst (indirect) exporteren. Over twee jaar kap ik er mee en kan ik iets anders zoeken (wordt waarschijnlijk iets met vrouwen in Marokko(/rest van Noord Afrika) en internet). Allemaal leuk, inspirerend, succesvol. Heb jij liever dat Rutte of Roemer weer een paar miljoen naar pakweg Oxfam/Novib of de regering van Jemen overmaakt?