Detroit. Ooit gesticht als Fort Ponchartrain du Détroit, het fort gelegen aan, en genoemd naar de Straat (détroit in het Frans) tussen Lake Huron en Lake Michigan De vergane glorie van die stad heeft een merkwaardige aantrekkingskracht op me. Ooit was het een van de belangrijkste industriële centra in de wereld met zijn auto-industrie. Ooit was het een van de welvarendste steden van de Verenigde Staten. Nu is het een halve spookstad waar het meestal niet zoveel drukker is dan in bijvoorbeeld Enschede. Het is er wel gevaarlijker dan in Enschede, het is een van de gevaarlijkste steden van de USA. Er zijn plannen om Detroit in te krimpen, grotendeels leegstaande wijken te slopen en de er nog wonende mensen naar beter bevolkte delen te verplaatsen, zodat de criminaliteit er beter de controleren zal zijn.
Detroits glorieperiode viel samen met die waarop het gevoel van veel Amerikanen dat ze in het allerbeste land ter wereld wonen gebaseerd is. Althans, dat denk ik. In de jaren vijftig en zestig, waarin veel Europese landen nog hevig bezig waren met de wederopbouw na de Tweede Wereldoorlog, lag het welvaartsniveau van veel gewone Amerikanen inderdaad beduidend hoger. Het bezit van een auto was – en is dat trouwens nog steeds – wel het minste waar je van uit kon gaan. Een gewoon huishouden was uitgerust met allerlei elektrische apparaten die hier in Europa pas zo’n tien jaar later gemeengoed zouden worden.
Mijn vader reisde in 1968 naar zijn broer in Iowa. Mijn vader had net een universitaire opleiding afgerond, zijn broer was daar in 1955 onderop begonnen, had een grafische opleiding op MBO-niveau, en was uiteindelijk tekenaar voor een reclamebureau geworden. Maar zijn broer reed wel een (voor onze maatstaven) grote Pontiac Le Mans, zagen we later bewonderend op de foto’s, en had een vrijstaand huis (nu heeft bijna iedereen die niet in een binnenstad woont in de VS dat, maar toch). Mijn vader had pas sinds een jaar een Ford Cortina en we woonden op een flatje.
Maar die dingen zouden, met name in Detroit, snel veranderen. De oliecrisis van 1974 was een eerste zware klap voor de Amerikaanse slagschepenauto-industrie, en er zouden er meer volgen.
Detroit wordt ook vaak door republikeinen en democraten aangehaald als de stad waar de economie faalt en beleidsplannen om de werkvoorziening op peil te houden ook falen. Een soort stad als Luik zeg maar. Vergane glorie.
Laurent ik deel dat gevoel voor die vergane glorie, ooit een mustang uit 1964 op de kop kunnen tikken.
Ik heb verder eigenlijk niet veel met auto’s, maar deze staat ergens in een schuurtje gestald om een beetje aan te klooien, 1 bonk geschiedenis.
Een technisch wondertje, 50 jaar oud en onweerstaanbaar als je de motorklep opendoet waan je jezelf in Dearborn, Michigan, middenin een tijdperk waar de sky the limit is.
Dat moet iets geweest zijn toen, met zo’n machine splinternieuw on the road…….
@2 Toevallig waren we in Dearborn gaan eten bij een goed Libanees restaurant dat mijn vriendin er kende.
@#3 – Ik las er toevallig laatst een artikel over, The Muslim capitol of the USA, een levendige suburb met vele arabische nationaliteiten, het bewijs dat een uniforme Islam een mythe is. Maar daar weet jij waarschijnlijk meerover te vertellen.
Zelfs Motown kwam op zeker moment niet meer uit Motown 🙁
http://www.youtube.com/watch?v=eDsjLQpTBas