Uit dit soort berichten blijkt hoe niet alleen in Nederland over vluchtelingen wordt gedacht tegenwoordig. Klopt natuurlijk ook, want vluchtelingen zoeken geen gelegenheid hun kunst uit te oefenen, daar is in straatarm Nederland en België nu eenmaal geen geld meer voor. Zij zijn asiel- of beter: gelukszoekers, dat is algemeen geweten.
Er waren toch andere tijden. Waar zijn ze gebleven? Wat moeten we met deze berichten:
Sahim Omar Kalifa kwam bijna 15 jaar geleden in een vrachtwagen naar ons land als politiek vluchteling. Vandaag staat hij met zijn kortfilm ‘Baghdad Messi’ op een zucht van een Oscarnominatie. ‘Ik voel me nog altijd een vreemdeling hier.’
En:
De jury was tot tranen toe geroerd en verwees de 55-jarige Arminak Apstok na zijn auditie zonder twijfel door naar de finale van het televisieprogramma Het Orkest van Nederland.
En zelf pinkte de Irakees, die in 1997 in zijn geboorteland op de vlucht sloeg en pas in Dalfsen stopte, ook even een traantje weg bij zoveel lovende woorden.
Bron.
Ik heb zelf op een redactie gewerkt met een Iraakse vluchteling als collega. Hij schilderde ook. Echte moderne schilderijen. Vond men toch ongelooflijk. Hij wist niet hoe gauw hij weg moest wezen uit Nederland na de val van Saddam Hoessein. Eigenlijk verwondert dit mij niet meer nu.
