Een gezicht bij illegaliteit.
Human, uitzending 14 mei 2012. Ze zijn keurig gekleed en goed gekapt. Je zal ze niet zien zwartrijden in tram of trein. Ze mijden risicovolle plaatsen, mensen en evenementen. Ze lossen op in de massa en maken zich het liefst onzichtbaar. Want lopen ze tegen de lamp, dan zitten ze al gauw voor negen maanden vast in een gevangenis. In ‘Verloren Levens’ vertellen deze en andere ‘onuitzetbaren’ hun levensverhaal: waarom zij ooit weg moesten uit hun land en wat hen in Nederland overkwam.
Overal in Nederland, weggestopt in onze gemeenten, wonen illegalen, die hier niet welkom zijn. Meer dan de helft kan niet weg. Kees van Vlaanderen (zie foto) ontmoette zeven van hen die hun levensverhaal wilden vertellen.
Rafic Naibzay, ex officier in het Afghaanse leger is onlangs vaak in het nieuws geweest omdat hij wordt verdacht van oorlogsmisdaden (artikel 1f), maar heeft daar volgens hem nooit mee te maken gehad. Hij werd gevangen genomen door de taliban en in een cel gezet met twintig anderen en moet elke dag nog denken aan de toestand van leven of dood. Hij was opgelucht toen hij hier in 1998 kwam en heeft tot de dag van vandaag alleen aardige Nederlanders ontmoet. Hij heeft zelf strafvervolging aangevraagd, hetgeen nogal uniek is, maar tot een proces kwam het niet vanwege gebrek aan feiten. Dus blijft hij verdacht. Zelf zegt hij dat hij een kwart van zijn leven is kwijtgeraakt.
Lees de hele recensie over de documentaire Verloren Levens @
Blog Rein SwartDocumentaire is te zien op de site van
Hollanddoc.
Dit stuk is eerder verschenen op de website van Mr. Wonkish.
