De kwaliteitskranten Trouw, Volkskrant, NRC en Parool zijn geslonken tot knisperende tabloids. Waar blijven de joekels van de onderzoeksartikelen in de Nederlandse pers, vraagt Maarten Keulemans zich af. Hij dook in de archieven en zocht het uit. (Volkskrant)
Tja, dat een Volkskrant journalist dat op moet merken. De Volkskrant die steeds meer rechtse brallerds als columnisten laat schrijven, alles om de lezer te paaien of zo.
Dat onderzoeksjournalistiek niet veel voorstelt, roepen wij al heel lang op Krapuul. Het journalistenvolk weet niet meer wat onderzoek inhoudt. Ze krijgen een persbericht en kopiëren dat braaf.
De enige die wat doet aan onderzoek is nrc.next met next.checkt. Maar dat zijn geen giga stukken, dat klopt. Ook daar moet het snel en kort. Want tijd is geld en onderzoek kost tijd. Kranten moeten winst maken en de aandeelhouders tevreden houden. Informatie verschaffen is geen hoofddoel meer. Dat is heel jammer.
Het zal de tijd wel zijn, waarin er een generatie opgroeit die zich de hele dag uitdrukt in maximaal 140 tekens. Die vinden een stuk van een paar duizend woorden niet om door te komen, laats staan een boek lezen. Dat zouden dan wel heel veel letters zijn. *zucht*
Het verdwijnen van lange onderzoeksartikelen heeft met het web te maken.
Een krantenartikel is een monoloog. Een journalist heeft zijn uiterste best gedaan en een gedegen artikel geschreven. Uiteraard mag daar waardering tegenover staan. Maar het blijft eenrichtingsverkeer, dat van de schrijver in de krant naar de lezer.
Met het web is er kans op dialoog. Eén of enkele schrijvers hebben altijd slechts een beperkte blik. Een schrijver kan een opzetje maken om een onderwerp aan te snijden. In bepaalde zaken zullen mensen reageren die eveneens van het onderwerp verstand van zaken hebben. De waarde van het geheel wordt opgebouwd door samenspraak in vele reacties. Het is nog experimenteren met het relatief nieuwe verschijnsel. Vaak wordt alleen gelet op de veelheid aan reacties, waardoor de reactieruimte vervelend wordt om door te worstelen. Maar als de kwaliteit van de reacties door de moderator ook wordt meegenomen, kan er met behulp van de internetdialoog veel waardevoller informatie verzameld worden, dan ooit door enkele journalisten bereikt kan worden.
Ook op Krapuul ontstaan af en toe heel interessante dialogen. Ik denk bijvoorbeeld aan het onderzoek in Leiden over dwangarbeid (https://krapuul.nl/blog/75922/dossier-dwangarbeid-leiden-deel-1-regime/).
Het is vooral het geld wat een rol speelt. Ook in deze tijd van constante uitingen in de vorm van microblogs zijn er jongeren die graag lezen.
Ook nu zijn er nog mensen met interesse voor de feiten achter een bericht maar zij worden nu gedwongen hetwereldwijdeweb daarvoor te raadplegen…
Mij een beetje te cynisch hoor! Bij de Volkskrant is onderzoeksjournalistiek springlevend… Misschien toch eens volkskrantje lezen? 😉
@3 Paar keer geprobeerd , maar dat is een eng rechtse krant geworden .. niet met de “oude “volkskrant “te vergelijken .. Maar heb je zelf wel eens op de sites van de Independent en de Guardian gekeken .. ??? Die durven wél moeilijke en de Massa en Macht onwelgevallige stukken te publiceren …
@3 Ben er dertig jaar op geabonneerd geweest,paar maanden geleden met bloedend hart opgezegd,sinds het aantreden van Remarque mogen vooral Wilderianen en VVDers hun poep spuien,ik heb daar geen behoefte aan.(understatement).
Ja Bertje Brussen inderdaad een rechtse braller, maar die lullige stukjes doen niets af aan de kwaliteit van de Volksrant. Voor mij de beste Nederlandse krant.
Ja je kan er uitstekend de open haard mee aansteken.
Dit nummer heet eigenlijk Trouw
http://www.youtube.com/watch?v=Tlbamho-2ks