NAVO: organisatie op zoek naar een missie

Ooit werd de NAVO opgericht als een militaire organisatie van democratische landen tegenover vijandelijke totalitaire regimes. Dat was niet zo’n gekke gedachte na WO-II. De verschrikkingen van fascistische oorlogszucht waren nog vers. De keuze voor de rol van rijk van het kwaad was daarbij snel gemaakt: de Sovjet-Unie.

Na de val van de Muur viel ook de USSR. En de NAVO? Waar was haar opponent? Zonder tegenstander kun je moeilijk een wedstrijd continueren. Wat te doen?

De eerste optie is doorgaan. Wie weet of het GOS de plek van de vergane communistische grootmacht inneemt? Nee dus. Wie weet of Rusland zich alsnog niet herstelt? Jammer, maar helaas, die illusie bleek eveneens van korte duur. Een sterk Rusland was na de actie ‘Help de Russen de winter door’ in 1990-1991 toch een moeilijk verkoopbaar product geworden. Jeltsin werkte ook al niet mee, in al zijn nuchterheid deed hij zijn best de democratie wortel te laten schieten.

Daarna kwam de mogelijkheid van inkrimpen in het vizier. De legersterktes van de NAVO-landen verminderden. De NAVO raakte vet kwijt.

Maar dan plots, als een duveltje uit een doosje, verscheen Osama als reddende engel. De door hem geïnspireerde terreuracties creëerden een nieuwe vijand. Het internationale moslimterrorisme is de nieuwe dreiging voor de Westerse democratieën. De moslims, die het volkseigene van het zionisme al lang niet zagen zitten en met Israël een langdurig conflict hebben, werden van een lokaal ineens een globaal issue. Het arme Afghanistan, schuilplaats van Bin Laden, kreeg de volle laag. De NAVO kon haar nut bewijzen. Sloeberige Afghaanse opiumboeren die hun nering verdedigden tegen de invasie, kregen het etiket van potentiële internationale terroristen.

Toch dreigt de noodgreep van de NAVO langzamerhand ineen te zijgen. Van mensen die eerder ontwikkelingshulp verdienen dan militaire bezetting, valt hun potentiële verstoring van de wereldorde niet vol te houden. Tel daarbij de Arabische lente. Die kwam onverwacht. Moslims in Arabische landen komen in opstand tegen hun dictatoriale, veelal door de NAVO-landen gesteunde leiders. De regeringen van de Westerse landen moesten tandenknarsend de democratiseringsbewegingen wel steunen, op straffe van onmiddellijke, complete ongeloofwaardigheid thuis.

Bedenk een list, Tom Poes! De Deen Anders Fogh Rasmussen, NAVO-hoofd, bedacht dat onder meer Jeroen van der Veer, als voormalig CEO van Shell, wel een geschikte Tom Poes zou zijn. Hij werd vice-voorzitter van een advieswerkgroep die over de toekomst van de NAVO zou nadenken. Maar wat voor een soep brouwde hij en z’n kompanen ervan? Een allegaartje van terroristen, computerhackers, energievoorziening en klimaatverandering vormt de nieuwe ernstige dreiging. De NAVO zal vermoedelijk in de toekomst haar activiteiten op Groenland – Deens grondgebied – uitbreiden. Alle afbrokkelende gletsjers moeten op hun plaats blijven.

Ten onrechte zou misschien de indruk gewekt kunnen zijn dat ik tegen de NAVO ben. Integendeel, ik ben voor uitbreiding ervan tot alle democratische landen ter wereld. Maar in de loop der tijd is de kracht van de democratieën zodanig gegroeid dat die buitenproportioneel is ten opzichte van de Joseph Kony’s. Dus de JSF mag op de schroothoop, nog voordat die is gebouwd.

8 gedachten over “NAVO: organisatie op zoek naar een missie”

  1. Nee Sjaax, je kan nooit tegen de NAVO zijn, want die verdedigt onze westerse rijkdom:

    “Want geweld is de enige manier om de westerse hegemonie in de wereld in stand te houden. Inclusief de dollar, de IMF, de Wereldbank en andere slavernijinstituten. Overleg? Sure. Maar wij zijn de baas. ”

    Kijk, daar heb je de NAVO voor.

  2. @2
    Ik ben geen naïeve pacifist. Militaire verdediging is nodig. Maar ik zie meer in de methode die Kant heeft aangegeven in ‘Naar de eeuwige vrede

    Kant houdt een pleidooi voor een op het recht gebaseerde mondiale vredesregeling. Een van zijn stellingen is juist dat de oorlog zozeer met de menselijke natuur is verbonden dat hij ook zonder een bijzondere reden kan losbarsten. Een hobbesiaanse Leviathan is nodig. Kant pleit ervoor dat het maatschappelijk verdrag tussen individuen wordt aangevuld met een soortgelijk verdrag tussen de verschillende staten.

    (http://www.dehelling.net/artikel/546/)

    Ik ben misschien wel een naïeve wereldverbeteraar. De NAVO kan de interstatelijke Leviathan zijn. Maar de NAVO moet zich in mijn optiek niet beperken tot rijke Westerse landen, doch zou alle democratische landen dienen te omvatten.

  3. De NAVO heeft conflicten nodig want anders staat hun wapen industrie stil. Zijn er geen dan maken ze wel conflicten.

  4. #3, Sjaax, ” Ik ben geen naïeve pacifist. ”

    Ik zou niet weten wat pacifisme met naïviteit te maken heeft. Bedoel je hiermee dat onze systeem principieel kan niet bestaan zonder onophoudelijke roofoorlogen? Dan heb je misschien enige gelijk.

    Ik geloof in een Wereld vrij van oorlog omdat ik in de Mens geloof op het manier dat Jezus in hem gelooft.

  5. In Chicago was er op 20 en 21 mei een NAVO-top. DeWereldMorgen wijdt er een bespreking aan.

    De auteur schrijft:

    Echt smart zou een drastische reductie in de defensie-uitgaven zijn en het stimuleren van de economie via meer duurzame investeringen. De militaire uitgaven van potentiële tegenstanders zijn peanuts vergeleken met die van de NAVO, die instaat voor meer dan 70 procent van de globale militaire uitgaven.

    Wanneer de militaire uitgaven van de NAVO met ongeveer 60 procent zouden dalen, dan zouden de uitgaven van het blok nog even groot als die van de rest van de wereld samen zijn. Met andere woorden, ondanks de Rob de Wijks angstvisioenen, kan er flink worden gekort op defensie.

  6. Pingback: ‘Gevaarlijk’ Rusland vraagt om een EU-leger | Krapuul

Reacties zijn gesloten.