Staken? Hoogst onverantwoord. Zo vindt van Bijsterveldt.
Je hoort het steeds meer zeggen door gezetelden op het pluche, aleen de SP doet er nog normaal over.
Vakbondsacties vindt het gedoogkabinet prima, maar dan met petjes, vlaggetjes en toeters op Rembrandtplein of Malieveld en mits netjes georganiseerd plus hoogstens een keer per jaar.
Stakingen, al dan niet `wild’? Staatsondermijnend zelfs!
Waar moet dat heen, laatst die schoonmakers en busschauffeurs, straks het metaalplebs en het spoor? Nu de leraren? Schandelijk!
Opvallend is tevens dat journaals van NOS en RTL bij stakingen vooral de klagers in beeld brengen. Alsof staken iets zeer asociaals is, eigenlijk een misdrijf tegen het kostelijke normen- en waardengoed van weldenkend Nederland.
Dat hogere ambtenaren soms staken is nog tot daaraan toe in de voorgemasseerde publieke opinie, maar schoolmeesters? Vreselijk! Nog erger is arbeidersplebs dat de investeringen en de winstmarges van hardwerkend ondernemend Nederland onderuitschoffelt. Crimineel zelfs, volgens sommigen.
Wat dat betreft lijken we weer terug in de 19e eeuw.
Totdat de media kond doen van stakingen in Iran, Venezuela, op Cuba, of een Arabisch lenteland.
Dan wordt zulks uiteraard gebracht als uiterst positief nieuws dat door politieke commentatoren met een big smile wordt uitgebrald, met veel live-beelden van stakers die regime-change willen.
Met een sterk appèl op weldenkend Nederland om stakers te steunen van landen waarvan ons Rijk heeft bepaald dat die gesupport mogen worden. Desnoods met collectes en troepenzendingen.
Hypocrisie blijft een fenomeen dat niet vaak genoeg kan worden aangekaart.
Ik durf rustig voorspellen dat nog dit jaar half Nederland zal staken omdat men de huidige regering omvergeworpen wil zien.
In de late herfst volgen dan verkiezingen, Beatrix zal daarna (december) troonsafstand aankondigen (doet ze niet zolang Wilders hier de dienst uitmaakt) en volgend jaar (april) zal Willem Alexander worden ingehuldigd onder het goedkeurend oog van Minister President Roemer.
Aan het eind van het jaar 2013 kunnen we dan opgelucht constateren dat Nederland zijn fatsoen terug heeft gevonden.