De gang naar het loket – marktenabracadabra ontsluierd?

Op vierenveertigjarige leeftijd kon mijn moeder de winkel van de hand doen en daarna heeft zij gerentenierd. Op zich bijzonder, zonder het ooit gewild te hebben moet zij een handige zakenvrouw zijn geweest.
Ergens in de jaren zeventig gaf ze mij de raad het kleine beetje erfenis (“kindsdeel”) dat ik van mijn vader had, om te zetten in staatsleningen aan het ongelooflijke rentebedrag van 11%. Genant, voor een anarchist, niet? Nou, als de Nederlandse staat het intussen begeven had was ik blij genoeg geweest hoor.

Jaarlijks kon ik met een couponnetje naar een loket aan het Westeinde om de rente te innen. Achter het loket keek men op een gegeven ogenblik verbaasd op: elf procent? Daar heeft u mee geboft. En op een gegeven ogenblik was men het in Den Haag ook zat en lootte men deze lening uit en werd zij in een klap afgelost. Dit rentepercentage zul je niet meer zien, kreeg ik te horen bij het verzilveren van de rest. Ik ben er geloof ik van op vakantie gegaan.

Bekentenissen van een rentenier.
Toen ik vanochtend het gebruikelijke onheilsgepraat hoorde op de radio over de dreigende “afwaardering van Duitsland” dat er niet in geslaagd was voldoende te lenen drong plotseling tot mij door wat of wie die magische “markten” konden zijn. Ik zag mijzelf weer aan dat loket aan het Westeinde.

0,25% rente moest de uitgeschreven staatslening van Duitsland opleveren, en die werd niet voltekend. Werd “dus” niet voltekend, ben ik geneigd te zeggen. Dit is toch geen rente meer waarvoor je naar het loket fietst.
Natuurlijk gaat het voor de “markten” om veel meer dan een enkel couponnetje, maar het blijft staan: een kwart procent, daar doe je het niet voor.

Vanochtend op de radio vond men het verontrustend, maar ja dit bericht is dan ook van maar liefst een hele week geleden.

P.S. Aan datzelfde Westeinde in Amsterdam, schuin aan de overkant, zit wat ik nog steeds het Arbeidsbureau noem. Daar ben ik geloof ik vaker geweest dan aan het loket van de Nederlandsche Bank.

9 gedachten over “De gang naar het loket – marktenabracadabra ontsluierd?”

  1. @1
    Hè, dacht ik het net te gaan begrijpen, is het weer helemaal niet meer te volgen… 🙄

  2. Opgelost: de 0,25 procent was voor twee jaar lopende obligaties, de 1,98% voor een tienjarige lening.
    Dat deze laatste niet voltekend is wordt blijkbaar verontrustender gevonden dan hetzelfde in verband met de eerste.

  3. Arnold J. van der Kluft

    Lijkt mij logisch.
    Op een periode van 10 jaar kan meer gebeuren dan over 2 jaar.
    Het is moeilijker 10 jaar vooruit te kijken dan 2 jaar.
    Daarom is de rente hoger, je hebt als het ware meer risico.
    En 10 jaars obligaties worden als norm gezien.

  4. @6: theo:

    De Duitsers zkjn niet bete of dlechter dan welk ander land of volk ook, Denk je van wel?

  5. 7
    LeRoiDanse.

    Hiermee bedoelde ik dat Duitsers uiterst correct, precies, en onwrikbaar zijn.
    Dit bieden we, en wie niet wil die laat het maar.
    Andere landen laten de markt iets vrijer.

Reacties zijn gesloten.