Het is een terugkerende wens die elke keer nieuw leven wordt ingeblazen. De fusie van GroenLinks en D66. Al een aantal jaar komt deze oprisping steeds in het nieuws. Elke keer komen dezelfde argumenten voorbij die nog altijd niet voldoen. Het politieke midden is leeg en daar staan geen 20 tot 25 zetels te wachten op de nieuw te vormen partij.
Betoog
Bart Snels [GroenLinks] houdt wederom een warm betoog voor de fusie van beide partijen. Sinds PvdA en CDA het politieke midden hebben verlaten uit electorale overwegingen, lonkt volgens Bart Snels daar de toekomst voor beide partijen. Daarbij gaat hij wel uit van het gegeven dat de politiek weet wat er moet gebeuren, maar de angst heeft om electoraal afgestraft te worden. Daar zit de premisse ingebakken dat de politiek weet wat goed is voor het land en de kiezer het bij het verkeerde eind heeft.
Op belangrijke vraagstukken heeft de politiek echter geen goed antwoord geformuleerd. Het macro economische beleid van de afgelopen 30 jaar heeft ons mede tot de huidige crisis gebracht. De globalisatie en toenemende individualisering, hard aangejaagd door de politiek, heeft ons vervreemd van elkaar en een diffuse maatschappij opgeleverd, waarbinnen populistische partijen goed gedijen. Meer recent is de aanpak van Kunduz en de eurozone crisis die weinig overtuigende politiek oplevert. In beide gevallen voert de politiek een geheel ander beleid dan de kiezer wenst.
De kiezer is door het beleid van de afgelopen decennia opgeschoven naar de flanken om de politiek te corrigeren. Als de politiek niet in staat is om de kiezer te overtuigen van haar prachtige voornemens, dan is het te makkelijk om dat op de kiezer af te schuiven. Het politieke falen wordt hiermee afgeschoven en dat is juist een punt waar kiezers zich opzichtig aan ergeren en als gevolg daarvan net zo makkelijk van partij wisselen als van tandpastamerk. Wie niet wil luisteren, moet maar voelen is het adagium geworden. De ontzuiling in optima forma.
Waar Bart Snels aan voorbij gaat is dat er iets fundamenteel mis is in onze maatschappij. Een samenleving waarbij de economische belangen zwaarder wegen dan de maatschappelijke of die van het milieu. De politiek heeft het individu aangeleerd om zich vooral te richten op inkomen en consumentisme. De huidige maatschappij jaagt de kiezer van wieg tot graf aan tot presteren. Zelfs de allerjongsten worden nu blootgesteld aan dubieuze toetsen om te zien of zij zich goed ontwikkelen. Wijkt uw baby af van de norm, dan moet er meteen aanvullend onderricht komen. Gedraagt uw kind zich ‘vreemd’, dan staat de farmaceutische industrie klaar om uw kind te voorzien van medicatie en behandeling.
Dus is de ongeremde individualisering wel zo’n zegen? Moeten we echt bevrijd worden van die beknottende gemeenschappen? De mens als sociaal dier, heeft juist kunnen overleven dankzij gemeenschappen. Dat je de inrichting van die gemeenschap ter discussie stelt is een punt, maar die gemeenschap afschrijven ten faveure van ongebreideld individualisme is een ander.
De burger geeft mijn inziens duidelijk aan dat hij terugverlangt naar een grotere mate van sociale cohesie. Hij ziet daarbij immigratie en Europa als aantasting van die samenhang. De politiek faalt op dit punt om beleid te ontwikkelen waarbij zaken in elkaar overvloeien. Dat immigratie geen belemmering hoeft te zijn voor sociale samenhang. Juist de immigranten hebben vaak een betere en sterkere gemeenschap dan de Nederlandse. En Europa is vooral een economisch verschijnsel. Europa is een gemeenschap zonder europese burger. Te weinig is er sprake van een gedeelde cultuur. De politiek heeft ook daar gefaald door te denken dat als er eenmaal een economische samenhang is, de maatschappelijke samenhang vanzelf volgt. Die misvatting explodeert nu juist in ons gezicht, waar populisten dankbaar gebruik van maken.
Zetels
Dat in het midden 20 zetels wachten op GroenLinks en D66 doet afbreuk aan de opvattingen van de kiezer. Binnen GroenLinks zijn net zo goed meerdere vleugels aanwezig als binnen de PvdA. GroenLinks is de optelsom van PSP, CPN, PPR en EVP. In de jaren zeventig haalden deze partijen, individueel, 16 zetels. Een score die GroenLinks sinds de fusie nooit meer gehaald heeft. Dat laat wel zien dat fusie niet automatisch leidt tot optelling van zetels. Ook binnen D66 zijn er duidelijk vleugels te herkennen. Een fusie met GroenLinks zal de rechtervleugel van D66 naar de VVD drijven. Als de nieuw te vormen partij 12-15 zetels haalt, zal dat veel zijn. Voor D66 een onaantrekkelijke keuze omdat zij zelfstandig ook in staat is om dat aantal te halen.
Voor GroenLinks een ongelukkige keuze omdat zij dan water bij de wijn moet doen op belangrijke standpunten als bijvoorbeeld kernenergie. D66 is daar pragmatisch en sluit het niet uit, waar het voor GroenLinks uitgesloten is. Ook qua economisch beleid is de afstand veel groter dan Bart Snels doet voorkomen. D66 is toch echt een rechtse partij als het gaat om financieel-economische vraagstukken. Dat zal bij fusie dwingen tot keuzes waardoor een aanzienlijk deel van de linkervleugel van GroenLinks naar de PvdA overloopt. Zoals ook Kunduz GroenLinks structureel 2 zetels heeft gekost. Bart Snels vergeet dat binnen GroenLinks principes zeer zwaar wegen. Regeren prima, maar niet tegen elke prijs.
Halsema
Juist Femke had vlak voor haar vertrek de juiste strategie te pakken. Dwing de PvdA tot een keuze om haar progressieve vleugel los te weken. De progressieve vleugel van de PvdA staat nader tot GroenLinks dan D66. Als de PvdA vanuit electorale overwegingen naar de SP beweegt, ontstaat daar de ruimte voor GroenLinks. Maar helaas geld ter op Links een niet-aanvalsverdrag. Behalve het plaagstootje van Femke, is er verder geen enkele poging ondernomen om de PvdA onder druk te zetten.
Het politieke midden is leeg omdat de kiezer het midden heeft verlaten. En nog altijd heeft de politiek geen antwoord op de keuzes van de kiezer. Fuseren is geen antwoord op de vragen en wensen van de kiezer maar een vlucht naar voren in de hoop krachten te bundelen. Voor een partij als GroenLinks, een partij met ideeën, juist de doodsteek. Haar unieke karakter verdwijnt hierdoor in een D66 lite versie. Voor de PvdA een welkome ontwikkeling. Zij trekt de linkervleugel van GroenLinks naar binnen en de VVD ontvangt graag de rechtse D66′er. Als je als partij te weinig kiezers trekt dien je of je partijprogramma tegen het licht te houden of te accepteren dat je opvattingen maar een beperkte weerklank vinden in de maatschappij. Toch is het potentieel van GroenLinks groter. Maar die is te vinden door de progressieve vleugel van de PvdA aan te spreken. Dat betekent wel dat het niet-aanvalsgedrag op Links in de prullenbak moet. Dwing de PvdA tot keuzes. Femke had de juiste strategie te pakken. Die strategie is met haar vertrek een stille dood gestorven.
Dit stuk is eerder geplaatst op de website van GroenLinkser Hans Groen.
Betoog van een Halsemaniak … , waaruit duidelijk blijkt dat ook de G-libberalen duidelijk weten dat ze zelfs de PvdA rechts zijn gebaseerd … Raar trouwens dat deze meneer zo puft als hij vanaf Links word aangevallen maar tegelijk in dit stuk zegt dat er “helaas op links een niet-aanvalsverdrag is ” .. Dat verdrag is er in het midden waar G-Libberaal en de PvdA zich ophouden … er is maar één beetje linkse partij … de SP en die word door G-libberaal en PvdA minder als een bondgenoot gezien dan D’66 of zelfs VVD
Het artikel waarop gedoeld wordt is volgens mij het volgende, maar “correct me, if I’m wrong” –
Bart Snels: ‘GroenLinks moet met D66 het nieuwe politieke midden vormen’ (http://tinyurl.com/6fqroh8)
Daarin lijkt echter van een oproep tot fusie helemaal geen sprake. Althans niet direct. Samen een politiek blok vormen, “een gedeelde strategie” hebben, waar Snels het volgens mij over heeft, is immers niet hetzelfde als een fusie.
En dat laat ik mijn eigen mening over dit onderwerp dus bewust helemaal buiten beschouwing. 😉