Op papier en met de mond belijdt ons land altijd de prachtigste zaken. We ondertekenen verdragen en schrijven prachtige beleidsstukken die doen voorkomen dat we er alles aan doen om ons aan de verdragen te houden. We steken vingertjes op naar landen die dat niet doen en slaan met de vuist op tafel als regimes waar we geen vriendjes mee zijn deze verdragen schenden.
Helaas blijkt in de praktijk maar al te vaak dat in de praktijk het slecht gesteld is met het handhaven van de rechten voor al onze burgers. Ook nu weer blijkt uit een rapport van het Nederlandse Kinderrechtencollectief dat ons land op veel punten het VN-kinderverdrag schendt.
Aloys van Rest zegt namens het collectief.
“In Nederland bestaan de mogelijkheden om voor alle kinderen goed te zorgen. Maar daar slagen we niet in. De overheid vindt het niet belangrijk genoeg eerst aan kinderen te denken, terwijl ze dit vanuit het Kinderrechtenverdrag wel zou moeten doen. Het afschaffen van het ministerie van jeugd en gezin is een voorbeeld. Daarnaast zie je dat veel van de bezuinigingen kwetsbare kinderen raken. “
Bovendien verklaart het collectief:
dat bij de decentralisatie van de jeugdzorg kinderrechten dreigen te worden geschonden. Bijvoorbeeld door de rechtsongelijkheid die kan ontstaan tussen kinderen uit verschillende gemeenten en de discriminatie van asielzoekerskinderen voor wie de hulpplicht nog steeds niet in de wet is opgenomen.
De rechten van die laatste groep baren het collectief ook op ander vlak grote zorgen. Het collectief pleit voor onderzoek naar de belangen van kinderen in migratieprocedures en wijst erop dat door het strenge Nederlandse beleid op het gebied van gezinshereniging zo’n 2500 kinderen gescheiden van hun ouders leven.
Het is toch om je dood te schamen dat de overheid dit willens en wetens laat gebeuren en letterlijk haar reet afveegt met het verdrag voor de rechten van het kind.
Kinderen kunnen zich nauwelijks weren en hun rechten zijn van oudsher slecht vertegenwoordigd in de “volwassenen”wereld. En dus een makkelijke prooi voor bezuinigingen en andere kwellerijen. Geen wonder dat het aantal geboortes, ook in Nederland afneemt.
Men vergeet: zonder kinderen geen toekomst.
Ieder kind past op de (al dan niet politieke) BBQ. Peper en zout. Punt.
Van kinderen blijf je af.
Zouden we een gidsland in negatieve zin geworden zijn?
Kinderen hebben in principe de zelfde rechten als grote mensen (en minder plichten). In de praktijk worden overal ter wereld de ‘mensenrechten van kinderen’ het meest geschonden door ouders en naast omgeving.
De discussie is wat vertroebeld door de opkomst van positieve rechten, waarbij de overheid niet ‘vrij moet laten’ (zoals vrijheid van meningsuiting) maar een bepaald eindresultaat moet realiseren (bijvoorbeeld goed onderwijs). Het budget is dan nooit hoog genoeg (er is altijd wel iets wat beter kan, of ergens waar het slachter is dan ergens anders) en de eigen verantwoordelijkheid van ouders wordt veronachtzaamd.
Vreemd dat ministerie voor jeugd en gezin is afgeschaft. Dat was indertijd toch op voorspraak van CU ingesteld, een partij die nu tot de gedoogoppositie behoord?