Hyves, zult u zeggen, als u iets wilt zeggen – ja, dat is nog eens de onnozelheid ten top. “Mijn merken”, hoe bedoelt u? Ik heb een paar blaadjes opgericht, ik werk bij diverse websites, als we in de stemming zijn ontwerpen mijn lief en ik regelmatig hele lijnen voor kloosterbieren – de brouwerijen kunnen de kloosters redden, mensen. Helaas brouwt Prael al voor de abdij van Egmond, als ik het wel heb, of inmiddels weer een andere brouwerij.
O maar dat is niet de bedoeling. Het gaat er om welke spijkerbroek ik aan wil hebben. Wat voor frisdrankjes ik gebruik.
Facebook is net iets minder erg, maar niet veel. Het vraagt wat ik lees. Ik ben er niet op ingegaan. Het vraagt naar welke televisieprogramma’s ik kijk. Welke films mijn voorkeur hebben. Of ik van Lady Gaga houd. Mijn muzikale interesses draag ik wel op een andere manier uit. Hobby’s? Ik ben dol op lange boswandelingen in de regen, om Carmiggelt te parafraseren. Die zijn vast nog vrij.
Waarom zou ik in hemelsnaam deze vragen beantwoorden en in de feitelijke openbaarheid slingeren? Zit er iemand op te wachten?
Een schuldbekentenis: laatst was ik er weer even, ik weet al niet meer waarom. Ik trof een klassefoto aan op mijn pagina, eindexamenklas, stond er bij; heb ik die ooit geladen? De foto kwam natuurlijk van Schoolbank, ook zoiets. Het merkwaardige was dat ik de leerlingen wel kende, ik had er mee in de klas gezeten, maar niet in de eindexamenklas. Ik heb immers de derde klasse mogen overdoen destijds. Hoe kwam die foto daar en wat wil je nu eigenlijk tot uitdrukking brengen door zo’n ding te plaatsen? Ik ben er nog steeds niet zeker van dat ik het zelf gedaan heb, maar wie zou het anders gedaan moeten hebben?
Geen nood, ik plukte van Schoolbank mijn echte eindexamenklas. Er ontbraken twee medeleerlingen, een had het examen niet gedaan dus dat was wel logisch. In plaats van hen zaten er hbs’ers bij (dat krijg je met een lyceum) en leerlingen uit de vorige examenklas die voor de aardigheid ook gekomen waren.
Ik kon het kreng niet laden. En als je zit te schelden op de techniek of op de plotselinge bescherming van zo’n plaatje dringt tot je door: waarom zou ik dit doen? Zit ik er op te wachten? Zo neen, wie wel?
Ingrid de Insluipster, die het sluipen met behulp van Nancy, de schrijfster over haar buren, doet, heeft een facebookpagina.
Fantastisch om te zien dat degene die tussen je spullen snuffelt naar Zomergasten kijkt, iets heeft met Grey’s Anatomy (niet te verwarren met Gray’s Anatomy) en met de eenzaamheid van priemgetallen (dat heeft dan weer niets met wiskunde te maken). Zij houdt van reizen, van uit eten gaan en haar muzikale smaak kan alle kanten op.
Vreselijk interessant.
Zij heeft even Frans gestudeerd en is toen Het Bedrijfsleven ingegaan of hoe zeg je dat. Het cv laat een opvallend gat zien.
Zij is blond en haar Henk heet Frank begrijp ik. Haar zuster heet Trudl. Klinkt allemaal nogal goed Germaans.
Ik denk dat u zich knap ongemakkelijk voelt bij deze opsomming. Ik ook. Het merkwaardige is dat het over iemand gaat die de sleutel van mijn huis van Nancy heeft losgetroggeld om er eens rond te snuffelen en die zo slim was daarover tegen mij te beginnen. Privacy is voor de anderen. Ik denk daar anders over.
Maar nogmaals, dit alles is openbare kennis, ik ben echt geen “vriend” van deze dame. Als u denkt: wat moet ik daarmee? bent u misschien nog te redden.
(U hangt nog aan de rand van de klip, niet? het verhaal gaat verder)
Facebook is erger. Facebook heeft zijn log-in module voor externe sites. Een comment plaatsen op een blog? Zeker eerst even inloggen via facebook. Ik ben blogs tegen gekomen waar Facebook the enige optie is. Dan zijn zijn er ook nog die facebook fan modules die je vaak op in side-bar op een blog vind. Zelfs als je niet ingelogd bent weet facebook via je IP dat je op die blog bent geweest.
Google wordt ook vaak onderschat. search-queries, email, calender, analytics, adwords etc, kan goed gebruikt worden on profiel op te bouwen.
Leuk en aansprekend geschreven, men wandelt heen en weer mee , doet een beetje denken aan Martin Bril.
Tegelijkertijd is face book een voorname speler als niet hoofdspeler in het ontketenen van de arabische lentes.
Hoe wil je het internet verkeer met alle privacy inbreuk vandien, ik heb begrepen dat een beurs crach over minder dan secondes qua uitwisseling stockbrokers eigen net providers gaat.
Het zou best kunnen dat de kinderen van de arababische lentes de kinderen via hetzelfde medium weer opeten.,
Hackers all sorts , wiki leaks gelijken klokkenluiders naast de pest van virussen e.d. zijn van groter mondiaal maatschappelijk belang.
Een digitale reis door de opkomst van en het heden is als toekomst van historisch belang.
Ik teken ook die mondiale burger petities waar ik in geloof terwijl ik weet dat mijn internet handtekening , data en personalia opgeslagen, idem geregisteerd als reageren op krapuul.
Zodra ik me op het net begeef als marktplaats, is er geen privacy.
Mooi blijft het om weer te geven wat dit medium met je doet
Hoe klein en daarmee zorgvuldig naar eigen verantwoording in een digitale wereld waarvan je niet weet wie er nog meer en waarom op verzoek/bezoek komt, wil je zijn is m.i. de vraag .
Blijven schrijven in opperste benauwenis ook als vrijheid
Je hoeft je alleen maar een keer aangemeld te hebben om na een zoekbeweging met google eens te kijken op de pagina van je dochter en dan krijg je maandenlang e-mails over wie je vrienden zouden kunnen zijn waarmee je in contact kan treden. En dan heb ik er niet eens een pagina op. Je vraagt je inderdaad af hoe weinig informatie facebook nodig heeft om jou aan de mensen proberen te linken die je volgens facabook zou kennen want inderdaad één ken ik als zijnde mijn schoonzoon terwijl mijn dochter met haar meisjesnaam een pagina heeft. Dat kan niet anders dan door informatie die “die vrienden” hebben gegeven want door mij is er niet meer informatie aan facebook gegeven dan alleen de verplichte om me aan te kunnen melden. Er kan niet anders dan een commercieel belang achter zitten. En misschien wel veel meer. Maar dat kom je nooit te weten. Dat merk je wel bij solliciteren en zo meer. Als een beginnetje van de informatiedictatuur waarin die sociale netwerken in beginnen te veranderen. De stasi zou er jaloers op zijn geweest want er is geen ontkomen aan. Nieuwe generaties trappen in nieuwe inlichtingendienstenvallen met dit verschil dat door het handmatig verzamelen van informatie door bijvoorbeeld de Oost-Duitse stasi er nog veel door de mazen van de inlichtingenzeef viel. Bij facebook is er geen plaats voor een stasi-agent Wiesler, alias HGW XX/7 zoals in de film Das Leben der Anderen. Kortgeleden nog gezien van DVD. Een aanrader voor wie de overeenkomsten wil zien.
Maar vreemd genoeg als je aan je zorgverzekeraar vraagt een originele rekening van een specialist op te sturen dan kan dat zogenaamd niet om privacy redenen. Maar de echte reden is omdat je er iets mee kan in een klachtenprocedure. Nog een keer de middelvinger naar je privacy.
Het liefst wroeten ze achter je rug om naar kwetsbaarheden. Ik heb voor mezelf een bloedhekel aan anonimiteit en kan die van anderen ook maar weinig waarderen. Het wordt toch echt de hoogste tijd voor onze middelvinger naar hun gewroet voor het te laat is. Maar hoe?
We hebben Nancy – woont ze er nog steeds? Heeft ze haar column nog? En Ingrid…. over wie wij nu weten dat zij een Facebook pagina heeft en een zuster genaamd Trudl. Maar verder nog niets.
Mij heb je binnen. Mijn hersens jeuken van het piekeren over wie Nancy zou kunnen zijn.
@ Boze heks:
Zou het dan toch waar zijn waar ik mij de laatste tijd mijn hoofd over breek om een verklaring te vinden voor het feit dat de meest ontwikkelde landen, of die die naar een hoge[re] ontwikkeling streven de meest ontwikkelde inlichtingendiensten hebben? Als ik even de door het Westen gestimuleerde neokoloniale dictaturen ontzie omdat die landen hun inlichtingendiensten bij de gratie van de Westerlijke hypocrisie tegen hun binnenlandse verzet tegen die dictatuur inzetten. Meekomt met het feit dat vrouwen over het algemeen menen minder te verbergen te hebben en ook steun zoeken en verwachten bij/van hun overheid in hun persoonlijke leven tegen alle [veronderstelde] gevaren die in hun land op de loer zouden liggen. In de Nederlandse situatie zou ik wel eens een verslag van een statistisch onderzoek willen inkijken dat gedaan is naar het percentage vrouwen dat bijvoorbeeld op de PVV stemt ten opzichte van het percentage mannen. Dit alleen al omdat deze gegevens zogenaamd irrelevant worden geacht in ons geëmancipeerde hysterische en hypocriete landje. Met haar roddelcultuur waaraan jij refereert om het allemaal niet zo ernstig te laten lijken. Het zou een menselijke eigenschap zijn. Kan best wezen maar op staatsniveau heeft dit een onmenselijke en mensonwaardige uitwerking op de manier waarop zo’n staat wordt bestuurt. En daarbij, de mensenrechten veroordelen het tot een misdaad.
Maar dit ter zijde naast mijn tolerante houding. Mij interesseert geen hol wat een ander doet als het mijn persoontje niet benadeelt. 🙄