In de dagen van de Zilverberg was het voor de meeste studenten die van buiten Amsterdam kwamen zaak zo snel mogelijk te verhuizen naar een kamer “in de stad”. De stad, dat was het centrum, en heel moeilijk was het niet daar terecht te komen vanaf de hoogbouw aan de rand van bebouwd Amsterdam. Kom daar nu eens om, nu je blij mag zijn met een containerwoning – aan de rand van de stad, of verblijf op wat ze nu een campus noemen, buitengewoon onamsterdams, in de Watergraafs- of Diemermeer. Wat betekent dat de omgeving waar ik naar toe fietste om “buiten” te zijn vanuit de Indische Buurt, volgebouwd is.
Voor mij als ragazzo del Lato di Weesp was het een extra punt voor de Zilverberg dat het een plek was waarvandaan je binnen vijf minuten fietsen ook echt “buiten” was, in Waterland, een vlak weidelandschap waar je nog weide- en watervogels kunt (kon?) verwachten. Wateren die “die” heten, smalle wegeltjes die “gouw” genoemd worden.
Hoeveel ochtenden in de vroegte ben ik niet met wat maten/medebewoners er op uit geweest om de fameuze kemphanen te zien kempen? Nooit gezien, maar de indruk van fietsen over een gouw midden in een mistwolk, links en rechts loeiende koeien en een vogelkoor waaruit ik geen enkele soort apart zou kunnen houden – onvergetelijk.
Magisch landschap. Op zekere dag nam ik mij voor nu eindelijk eens een salamander te zien. En het universum was royaal: over het kroos van een sloot zag ik er een opduiken – sindsdien heb ik volop salamanders gezien, tot in eigen tuin aan toe. En dan die kat met rare platte oren, met een muis in zijn bek zwemmend in de sloot achter Schellingwoude, oplichtende ogen in het duister. Maar het was geen kat, in een artikel in de Waterkrant, het blad van de Vereniging tot Behoud van Waterland, stond iets over otters en het zwembeest voldeed geheel aan de beschrijving. En toen kwam het bericht dat de otter was uitgestorven in Nederland. Een vermoeide Marten Bierman die ik eindelijk aan de lijn kreeg zei dat het een Amerikaanse nerts moest zijn geweest, otters zijn te schuw om achter behuizing rond te zwemmen. Jammer. (Intussen is de otter geherintroduceerd, maar of ze in Waterland zijn?)
Er moet een fameus spook rondwaren in Waterland, het is waargenomen op een kantoor in Purmerend, het is op een gouw gezien en ja, het is bij mijn zuster op bezoek geweest – zij woonde aan de rand van de bebouwing met zicht op Zunderdorp – voordat er toch maar een snelweg moest komen langs haar huis. Een select gezelschap van mijn afdeling is op een mooie avond op pad geweest op uitkijk naar het spook, uiteraard niets gezien, de expeditie werd met zog (zeer oude genever) besloten.
Verlaten Waterland. Maar toen door mij georganiseerd tegen de aanleg van een snelweg (die er tenslotte toch gekomen is) werd geplakt in de omgeving werden Erik en Jack zowaar toch aangehouden door twee koddebeiers die toevallig op hen stuitten. En ook tussen de weilanden was het verboden een emmertje plaksel te hebben na zonsondergang, Algemene Politieverordening van Amsterdam. Jack heeft zich als deejay vernoemd naar de smeris die hem op de bon slingerde: Henk Pardoel.
Nog een dan over Waterland, sinds 1921 voor een flink deel horende bij Amsterdam. Op eigen verzoek van de gemeente die armlastig was geworden na de zoveelste watersnoodramp. Om te bevestigen dat de dorpen in de streek (Zunderdorp, Schellingwoude, Durgerdam, Ransdorp, Holysloot, Nieuwendam, om buurtschappen niet te noemen) er helemaal bij hoorden had het Gemeente Vervoerbedrijf een buslijn rondrijden langs en door de dorpen, lijn 30 (even nog 90 genummerd). Stel je voor zeg, openbaar vervoer, daar heeft Groen66 echt geen boodschap aan. Waterland is sindsdien zo’n boerenbuitenstreek, toch behorend tot Groot-Mokum, zonder openbaar vervoer. Nederland in het neoliberaal-paradijselijk tijdperk. Vaarwel, lijn 30.
O ja, die kemphanen die we nooit hebben zien kempen hebben wel hun naam gegeven aan Radio Kemphaan. Daar heb je die radio weer. Zal ik het er dan toch maar over hebben, volgende keer?
– Uitgelichte afbeelding: Door Ronald, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=3122195
Het Onvoltooide Kanaal: Door Ceescamel – Eigen werk, CC0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=163423200
