Armenië heeft de laatste jaren toenadering gezocht tot het Westen. De Armeense regering heeft onlangs een wetsontwerp goedgekeurd om het proces van toetreding tot de Europese Unie te beginnen.
Maar heeft de EU deze toenadering nodig?
Armenië is het land meteen conflictzone. Nagorno-Karabach is de regio in Zuidelijke Kaukasus, voormalige Armeense enclave in Azerbeidzjan, ongeveer zo groot als de provincie Noord-Holland. De door Armenië en Azerbeidzjan betwiste regio zal nooit “vergeten conflict” zijn. Zowel de christelijke Armeniërs als ook de islamitische Azeri claimen diepe historische banden te hebben met het gebied.
De overwinning van Azerbeidzjan in Nagorno-Karabach 2023 zal geen vrede brengen. Armeniërs en Azeri zullen nooit de wapens neerleggen. Bovendien is Turkije een trouwe bondgenoot van Azerbeidzjan en hielp het in de oorlog over Nagorno-Karabach.
Maar de Europese Unie kent 270 miljoen euro steun aan Armenië. Verdere toenadering tot Armenië zou betekenen dat wij een kant gekozen hebben in een mogelijke oorlog. Wij kunnen op een dag in conflict met Turkije terechtkomen dat het op één na de sterkste leger binnen de NAVO heeft. Maar heeft de EU als doel om aan de oorlog deel te nemen? De EU is een vredesproject en het is erg kortzichtig om deel uit te maken van het smeulende conflict. De EU heeft haar eigen problemen die moeten worden aangepakt en gefinancierd.
– door Rutger Kuipers –
– Uitgelichte afbeelding: Uitgelichte afbeelding: Photo by Datev Zargar on Unsplash
