Ach, de tijd waarin het internet niet vrijwel beheerst werd door ultrarechtse miljardairs. Maar snikken helpt niet. Een persoonlijke noot.
Ik was nog niet zo lang deel van de Krapuul-brigade toen de site er even uit lag. Dat komt nu ook nog wel eens voor, dat zijn hikjes (afkloppen!) maar toen, in 2010 was het even langer. Verscheidene schrijvers op Krapuul, en zeker de stichter en hoofdredacteur, hadden een twitter-account. Ik aarzelde er over, had van Wim de Bie begrepen dat het een soort medium was waarop werkelijk alles uit het dagelijks leven gedagboekt werd. Dat was waar en ook weer niet waar. Bovendien twitterde De Bie zelf ook inmiddels, ik kon uit zijn verhalen opmaken dat hij een huis(je) had in de buurt van waar een tot 2008 het mijne was, aan de rand van het Noordhollands duin.
Dus twitter diende tot zoveel meer dan de mededeling wat er vanavond op tafel stond en dergelijke. Ik heb mijn account in de eerste plaats gebruikt om te attenderen op artikelen op Krapuul, stukje eigenbelang natuurlijk ook, maar in het algemeen heb ik alles rondgetwiet wat op de site verschijnt, tot vandaag aan toe. Maar ik merk dat die twieten bijna nooit boven de “twintig keer bekeken” uitkomen, en dat is nogal verdacht. Maar zo werkt het blijkbaar op een microblog dat inmiddels in handen is van een al dan niet inmiddels tot het fascisme bekeerde miljardair die de zaak heeft opgekocht en smaakvol herdoopt heeft in X. “Trending” is bijna altijd ultrarechts gescheld door Henk8347901 en de zijnen. Beroepsstokers in Sint-Petersburg of daaromtrent.
In oudere tijden was het wel een middel om contact te leggen met linksgezinden – ze hoefden het niet per se op alle punten met je eens te zijn of omgekeerd, het verruimde je kennissenkring nogal. Via een van die contacten ontmoette ik dan ook weer een type dat er een kunst van maakt speciaal uitgekozen mensen voor fascist uit te maken en werkelijk iedere dag te schelden en liefst ook een blogstuk over diegenen te schrijven. Jarenlang ben ik zijn mikpunt geweest, nu is hij overgeschakeld op iemand anders – en nog steeds alleen actief op twitter, waar hij in het huidige klimaat natuurlijk thuishoort.
Het was ook in de nadagen van het liberal twitter dat een actief redactielid van Krapuul opbotste tegen zo’n zich noemende anarchist die een Palestinavlag (het was ruim voor “Gaza”) in hun biootje had (ik gebruik vast het goede “pronoun” hier) en die zo’n hekel had aan de politie (heel anti-imperialistisch “cops” genoemd) dat hen het opnam voor een boerenknaap van zestien die ’s nachts met een trekker de snelweg opging. De precieze bewoordingen weet ik niet meer maar hun werd te verstaan gegeven weg te wezen, “imbeciel”. Werkelijk het hele schamele radicaal-links, vaak nog auteur op Krapuul ook, zeg maar de huidige fanclub van Hamas, vond dat diep kwetsend voor die arme imbecielen al weet niemand wie daar verder mee worden aangeduid. Dat was eigenlijk Krapuuls afscheid van dat zogenaamde radicale links. En het was ook al een eerste afscheid van twitter, dat kort daarop in handen kwam van Marsreiziger Musk.
Alle mensen die ik persoonlijk heb leren kennen zijn inmiddels ook op BlueSky te vinden en vaak in hun geheel verhuisd, weg van voorheen twitter. En de klok luidt ook voor mij. Ik doe er bijna niets meer behalve nog steeds via de knop onderaan voor ieder stuk op Krapuul de aandacht te vragen op twitter (zo heet het nog steeds). Ik denk niet dat ik mijn account ophef maar attenderen, daar stop ik mee. Op de beladen datum 20 januari aanstaande, u weet wat er dan staat te gebeuren. Ik schrijf het maar even van me af.
– Uitgelichte afbeelding: By X – GitHub, Apache License 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=112280645
