Beloofde Mark Rutte ooit een kabinet waar rechts Nederland zijn vingers bij af kon likken, deze keer hebben we toch echt een kabinet waarbij extreem-rechts Nederland zijn vingers af kan likken.
Mogelijk gemaakt door de poorten-achter-zich-dichtslaande immigrante Dilan Yesilgöz en die toch o zo invoelende Pieter Omtzigt die uiteindelijk dan toch maar liever met de proto-fascistische PVV dan die le-vens-ge-vaarlijke sociaal-democraten van GL-PvdA in zee ging. Dat was de ex-CDA’er blijkbaar toch veuls te links, zoals CDA’ers altijd al slechts met de PvdA regeerden als het echt echt echt niet anders kon. Dat was in dit geval natuurlijk ook zo, want een fatsoenlijk mens regeert niet met de PVV, maar zo fatsoenlijk is Omtzigt dan dus net weer niet. Of misschien toch wel, en dat-ie daarom wéér overspannen thuis zit. Naar verluid was het kabinet vlak voor Prinsjesdag al bijna geklapt, maar heeft Omtzigt zich blijkbaar door Wilders weer om laten lullen. Vraag me niet hoe dat dan weer kan, maar ik denk dat we de hoop op het NSC als moreel anker van dit kabinet op kunnen geven.
Maar intussen zitten we dus met het kabinet Klootzakkerij I te kijken. Want dat is het, pure klootzakkerij. Geert Wilders heeft klootzakkerij na 20 jaar dan eindelijk salonfähig weten te maken. Het is cool om anderen te schofferen, immigranten te beledigen, met leugens (over een asielcrisis en nareizende familieleden) in de regering te komen. We lopen weer eens keurig in de pas met de Verenigde Staten wat dat betreft, waar Donald Trump dat handelsmerk al eerder populair wist te maken. Empathie is voor watjes.
Klootzakkerige maatregel 1 is het proberen af te kondigen van een asielcrisis, teneinde een noodsituatie te kunnen uitroepen en in Brussel een opt-out te kunnen bedingen met betrekking tot het moeten toelaten van asielzoekers. Hiervoor worden steevast de getallen van de immigratie als geheel gebruikt, terwijl het overgrote deel daarvan eenvoudigweg uit (vaak Europese) arbeidsmigranten bestaat, zonder welke bijvoorbeeld uw pakjes niet meer bezorgd worden, de tuinbouw op zijn gat komt te liggen en uw huis niet meer verklust wordt door die hardwerkende, vakkundige Polen. Tevens verkast ASML dan naar het buitenland, 20.000 banen uit de regio Eindhoven met zich meenemend, want wij Nederlanders zijn niet zo briljant als we denken. We hebben in elk geval niet genoeg mensen van een zeker niveau om ASML te kunnen bemensen.
Er IS helemaal geen asielcrisis. Er is een opvangcrisis, veroorzaakt door het stelselmatig afknijpen ervan. Maar volgens premier Schoof vóelt ‘het volk’ dat zo en daarom is het ook zo (waarom betreft het altijd slechts de PVV-stemmer als het over ‘het volk’ gaat, en niet de resterende driekwart van Nederland? “Het volk heeft gekozen”, zo legitimeerde men de blijkbaar onvermijdelijke deelname van de PVV aan het kabinet. Welnu, driekwart van het volk heeft de PVV NIET gekozen).
Minister Faber werd overigens gelijk in het begin al teruggefloten toen ze de asielcrisis uitriep, want daar moet wel wettelijke onderbouwing voor zijn. Dat is ze nu al maandenlang aan het uitwerken volgens premier Schoof.
Graag houdt dit kabinet deze fantasiecrisis dan ook in stand door de spreidingswet af te willen schaffen (klootzakkerige maatregel 2), de maatregel die bij uitstek de problemen in opvanglocaties als Ter Apel zou oplossen. Ook zal de staat de bed-bad-broodregeling voor uitgeprocedeerde asielzoekers niet meer financieren (klootzakkerige maatregel 3). Nu hebben provincies nota bene zelf al aangegeven de spreidingswet niettemin ten uitvoer te willen brengen, die weten met welke problemen ze te maken hebben immers. Ook hebben diverse gemeenten al laten weten de bed-bad-broodregeling dan maar op eigen rekening voort te zullen zetten, vanwege humanitaire redenen (volledig vreemd aan dit kabinet), maar ook omdat je anders met een daklozenprobleem komt te zitten.
Inmiddels had Faber haar volgende weerzinwekkende voorstel al gedaan, namelijk het plaatsen van borden in asielzoekerscentra als Ter Apel met de tekst “Wij werken hier aan uw terugkeer”, wat een regelrechte ontkenning van het recht op asiel inhoudt. Tijdens het persmoment van de premier afgelopen vrijdag werd er goed doorgevraagd over hoe of waar die borden dan geplaatst zouden moeten worden in opvangcentra als Ter Apel.
Schoof gaf geen enkel inhoudelijk antwoord en volstond met te zeggen dat dit volledig de verantwoordelijkheid was van de minister, terwijl hij vorige week toch nog echt zei dat hij de baas was. Maar toen floot Wilders hem terug en dat heeft hij blijkbaar ter harte genomen. Nee, echt een kroon op je carrière dit, Schoof. Een vaatdoek van een premier van het eerste extreem-rechtse kabinet van Nederland.
Opvallend was overigens de tweespalt over dit onderwerp binnen de BBB. Mona Keijzer zag wel wat in die borden van Faber, maar Caroline van der Plas had nog het fatsoen om op te merken dat dit ronduit pestgedrag was. Dat was weliswaar een eufemisme, maar ze zei er tenminste íets van.
Bij de persconferentie met de premier vroeg de betreffende journalist zich ook nog af of men dan wellicht naar links of naar rechts gestuurd zou worden bij het binnentreden van het opvangcentrum, al naar gelang men teruggestuurd zou worden of niet. Ook dit was Faber nog aan het uitwerken volgens Schoof.
Ik heb een tip voor die uitwerking: plaats die tekst in smeedijzeren letters boven de toegangspoort van Ter Apel, Faber.
(Foto: Marjolein Faber, door RTV Connect, CC BY 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=150039733)
