Femke scoort, Bosma uitgekleed, anjerman verdrietig

De keurige oude heer met de Bernhardanjer mocht helemaal alleen vooraan blijven staan, voorbij het hek. Na afloop van de herdenking bij de Dokwerker sprak ik hem aan en hij erkende dat die bloem in zijn knoopsgat van Bernhard was. Ik natuurlijk meteen: ‘Maar Bernhard was een nazi…’ en daarop sputterde hij steeds minder verstaanbaar, en keek als een jochie dat zijn snoepje in de zandbak had laten vallen. Ik heb het voor hem verpest…

Dan maar over naar Femke Halsema: vond zij het nou gepast dat een fascist als Martin Bosma hier in principe kon deelnemen? ‘We nodigen de voorzitter van de Tweede Kamer uit’, zei ze, en dat ze geen zin in een discussie had, waarop ze wegbeende. Maar haar toespraak was glashelder antifascistisch. Ze citeerde Menno ter Braak, schrijver en nazihater:

“Hij zei dat het nationaalsocialisme weliswaar gemeenschapszin leek voor te staan, maar in feite niets meer was dan, en ik citeer:
‘[…] de leer der pure rancune; het zijn de formules van den haat, de stembuigingen van den nijd, de schelheid van den laster […]’
(…) Als rancune wordt aangejaagd door leiders die bereid zijn de principes van de democratische rechtsstaat opzij te zetten en nietsontziend geweld te gebruiken dan noemen we dat, ook vandaag, fascisme.”

Wat zou Bosma doen als hij erbij was geweest?

Een antifascistische medestrijdster zei dat ze BOE! zou roepen als Bosma hier ooit een krans legde. Ik had twee dagen eerder al gecheckt bij de voorzitter, theaterman Jaïr Stranders, of hij trek had in Bosma en of dit nu een antifascistische manifestatie was, en dat bevestigde hij wel – maar gek genoeg een beetje zuchtend.

Wie er ook als official was, en die daar geen enkel moreel recht op heeft, is Dik de Boef, voorzitter van wat versteende verzetsresten. Hij laat zich graag opstellen naast andere bobo’s maar voert geen flikker uit in de strijd tegen extreemrechts of het herlevend fascisme. Steunt ook niets of niemand. Hij scheert zijn kin, perst zijn broek, strikt zijn das en komt op tijd. Wauw! Wat een prestatie! Wat een eer!

De vraag rijst: heeft Bosma nou gesnapt dat hij hier op deze herdenking toch maar beter niet kon verschijnen? Of had hij echt wat beters? Hij was wel bij de jongste Auschwitzherdenking – ik ben nog speciaal gaan kijken of hij er wel zat. Die herdenking is nota bene door CPN-ers opgezet, ook omdat Auschwitz door de Sovjets was bevrijd. Tot in de jaren ’70 kwamen daar hooguit honderd mensen. Nu heet dat de ‘Nationale Holocaust Herdenking’- wel ja, toe maar.

Er waren wel minder mensen. In het bestuur van het organisatiecomité zitten overigens nul BN’ers. Wiilen die niet? Durven ze niet?

Nou Bosma, de groeten van Femke, en tot volgend jaar dan maar! Als je durft…